The Now That Never Was - Bill Nelson

So I’m okay yes, coming home today yes

Down that lost highway I guess

Way beyond the sun

So fabulous and faraway, echoes of yesterday

Repeat and slow decay, the now that never was

The now that never was

Memory, sweet serendipity

Evening Epiphany, stars in your eyes

So deep and serious, midnight mysterious

Bright and luminous, the now that never was

The now that never was

I’m okay yes, maybe this is progress

Out of sight, but nevertheless

I guess I’m on my way

Let go of yesterday, no reason to delay

Give it up, give it all away

The now that never was, the now that never was

The now that never was, the now that never was

The now that never was, the now that never was

Dus ik ben oké ja, ik kom vandaag naar huis ja

Op die verloren snelweg denk ik

Veel verder dan de zon

Zo fantastisch en ver weg, echo's van gisteren

Herhaal en langzaam verval, het nu dat nooit was

Het nu dat nooit was

Herinnering, zoete serendipiteit

Avond Driekoningen, sterren in je ogen

Zo diep en serieus, middernacht mysterieus

Helder en lichtgevend, het nu dat nooit was

Het nu dat nooit was

Ik ben oké ja, misschien is dit vooruitgang

Uit het zicht, maar toch

Ik denk dat ik onderweg ben

Laat gisteren los, geen reden tot uitstel

Geef het op, geef het allemaal weg

Het nu dat nooit was, het nu dat nooit was

Het nu dat nooit was, het nu dat nooit was

Het nu dat nooit was, het nu dat nooit was