Reverend Mr. Black - Bill Anderson

Chorus:

I gotta walk that lonesome valley.

I got to walk it by myself.

Oh nobody else

can walk it for me.

I got to walk it by myself.

You got to walk that lonesome valley.

You got to walk it by yourself.

Oh nobody else can walk it for you.

You got to walk it by yourself.

If ever I could have thought this man in black was soft and had any yellow up his back, I gave that notion up the day a lumberjack came in and it wasn’t to pray.

Yeah, he kicked open the meeting house door and he cussed everybody up and down the floor!

Then, when things got quiet in the place, he walked up and

cusses in the preacher’s face!

He hit that Reverend like a kick of a mule and

to my way of thinkin' it took a real fool to turn the other face to that lumber

jack, but that’s what he did, The Reverend Mr. Black.

He stood like a rock,

a man among men and he let that lumberjack hit him again, and then with a voice as quiet as could be, he cut him down like a big oak tree when he said:

(Chorus)

It’s been many years since we had to part and I guess I learned his ways by heart.

I can still hear his sermon’s ring, down in the valley where he used to sing.

I followed him, yes, sir, and I don’t regret it and I hope I will always

be a credit to his memory 'cause I want you to understand.

The Reverend Mr.

Black was my old man!

(Chorus)

Refrein:

Ik moet door die eenzame vallei lopen.

Ik moet het zelf lopen.

Oh niemand anders

kan het voor me lopen.

Ik moet het zelf lopen.

Je moet door die eenzame vallei lopen.

Je moet het zelf lopen.

Oh, niemand anders kan het voor je lopen.

Je moet het zelf lopen.

Als ik ooit had kunnen denken dat deze man in het zwart zacht was en geel op zijn rug had, gaf ik dat idee op de dag dat een houthakker binnenkwam en het was niet om te bidden.

Ja, hij trapte de deur van het vergaderhuis open en hij schold iedereen op en neer op de vloer!

Toen het stil werd in de plaats, liep hij naar boven en...

vloeken in het gezicht van de prediker!

Hij sloeg die dominee als een ezel en...

naar mijn manier van denken was er een echte dwaas voor nodig om het andere gezicht naar dat hout te keren

jack, maar dat is wat hij deed, de dominee Mr. Black.

Hij stond als een rots,

een man onder de mannen en hij liet die houthakker hem opnieuw slaan, en toen met een stem zo stil als maar kon, hakte hij hem om als een grote eik toen hij zei:

(Refrein)

Het is vele jaren geleden dat we moesten scheiden en ik denk dat ik zijn wegen uit mijn hoofd heb geleerd.

Ik kan zijn preek nog steeds horen klinken, in de vallei waar hij vroeger zong.

Ik volgde hem, ja meneer, en ik heb er geen spijt van en ik hoop dat ik dat altijd zal doen.

wees een eer voor zijn nagedachtenis, want ik wil dat je het begrijpt.

De dominee dhr.

Zwart was mijn oude man!

(Refrein)