Ol' Doc Brown - Bill Anderson

He was just and old country doctor in a small Georgia town

Fame and fortune had passed him by but we never saw him frown

As day by day in his kindly way he served us one and all

Many a patient forgot to pay although Doc’s fees were small

But ol' Doc Brown didn’t seem to mind in fact he didn’t even send out bills

His only ambition it seemed was to find sure cures for aches and ills

Why nearly half the folks in our home town

And yes I’m one of them too were ushered in by ol' Doc Brown

When we made our first debaut ah he needed his dimes

And there were times he’d receive a fee

But he would pass it on to some poor soul that he said needed it worse than he

So when hard times hit our town and drained each meager purse

The scanty income of Ol' Doc Brown just went from bad to worse

He had to sell his furniture why he couldn’t even pay his office rent

And so to an old dusty room over a liberty stable Ol' Doc Brown and his satchel

went

On the hitching post at the curb below to advertise his wares

He nailed up a little sign that read «Doc Brown has moved up stairs»

And there he kept on helping people get well and his heart was pure gold

But anyone with eyes could see that Doc was getting old

Then one day he didn’t even answer when they knocked upon his door

Ol' Doc Brown was lying down but his life was no more

They found him there in his old black suit but on his face was a smile of

contentment

But all the money they could find on him was a quarter and one ol' copper cent

So they opened up his ledger and what they saw gave their hearts a pull

Cause beside each debtor’s name Ol' Doc had written «Paid in full»

Well it looked like the potter’s field for Doc and that caused us some alarm

'Till some one remembered the family graveyard out on the Simmon’s farm

Ol' Doc had brought six of their kids into this world and Simmons was a

grateful cuss

He said «Doc been like one of the family so he can sleep with us.»

Ol' Doc Brown should have had a funeral fine enough for a king

It’s a ghastly joke that our town was broke and no one could give a thing

Except Jones the undertaker he did mighty well

He donated an old iron casket he’d never been able to sell

And the funeral procession well it wasn’t much for grace and pomp and style

But those wagonloads of mourners they stretched out for more than a mile

And we breathed a prayer as we laid him there to rest beneath the sod

This man who had earned the right to be on speaking terms with God

His grave was covered with flowers but not from the floral shop

Just roses and things from folks gardens and one or two dandelion tops

For times had hit our town hard and each man carried a load

So some just picked the wild flowers as they passed along the way

We wanted to give Doc a monument we kind of figured we owed him one

Cause he had made our town a better place for all the good he had done

But monuments cost money so we just did the best we could

And on his grave we just placed a monument of wood

We pulled up that old hitching post where Doc had nailed his sign

We painted it white and to all of us it surely did look fine

Now the rains and snow has washed away our white trimmings of paint

And there ain’t nothing left but Doc’s old sign and even that’s getting faint

And still when southern breezes and twinkling stars cross our little town

And pail moonlight shines through Georgia pines on the grave of Ol' Doc Brown

You can still see that old hitching post as if in answer to our prayers

Proudly telling the whole wide world Doc Brown has moved up stairs

Hij was een rechtvaardige en oude plattelandsdokter in een klein stadje in Georgia

Roem en fortuin waren aan hem voorbijgegaan, maar we zagen hem nooit fronsen

Als dag na dag op zijn vriendelijke manier diende hij ons een en al

Veel patiënten vergaten te betalen, hoewel de kosten van Doc klein waren

Maar de oude Doc Brown leek het niet erg te vinden, hij stuurde zelfs geen rekeningen

Zijn enige ambitie leek het vinden van zekere remedies voor pijntjes en kwalen

Waarom bijna de helft van de mensen in onze woonplaats?

En ja, ik ben ook een van hen, werd ingeluid door de oude Doc Brown

Toen we ons eerste debuut maakten, had hij zijn dubbeltjes nodig

En er waren tijden dat hij een vergoeding ontving

Maar hij zou het doorgeven aan een arme ziel waarvan hij zei dat hij het erger nodig had dan hij...

Dus toen moeilijke tijden onze stad troffen en elke schamele portemonnee leegliep

Het karige inkomen van Ol' Doc Brown ging van kwaad tot erger

Hij moest zijn meubels verkopen, waarom hij zijn kantoorhuur niet eens kon betalen

En zo naar een oude stoffige kamer boven een vrijgezellenstal Ol' Doc Brown en zijn tas

gingen

Op de trekhaak bij de stoeprand hieronder om reclame te maken voor zijn waren

Hij spijkerde een bordje op met de tekst 'Doc Brown is de trap opgegaan'

En daar bleef hij mensen helpen beter te worden en zijn hart was puur goud

Maar iedereen met ogen kon zien dat Doc oud werd

Op een dag antwoordde hij niet eens toen ze op zijn deur klopten

Ol' Doc Brown lag op bed, maar zijn leven was niet meer

Ze vonden hem daar in zijn oude zwarte pak, maar op zijn gezicht stond een glimlach van...

tevredenheid

Maar al het geld dat ze op hem konden vinden was een kwart en een oude koperen cent

Dus openden ze zijn grootboek en wat ze zagen gaf hun hart een trek

Want naast de naam van elke debiteur had Ol' Doc "Volledig betaald" geschreven

Nou, het leek op het veld van de pottenbakker voor Doc en dat baarde ons enige ongerustheid

Tot iemand zich het familiekerkhof op de boerderij van Simmon herinnerde

Ol' Doc had zes van hun kinderen op deze wereld gebracht en Simmons was een...

dankbaar vloeken

Hij zei: "Doc was als een van de familie, dus hij kan bij ons slapen."

Ol' Doc Brown had een begrafenisboete moeten hebben die genoeg was voor een koning

Het is een afschuwelijke grap dat onze stad failliet was en dat niemand er iets om kon geven

Behalve Jones, de begrafenisondernemer, deed hij het geweldig

Hij schonk een oude ijzeren kist die hij nooit had kunnen verkopen

En de begrafenisstoet, het was niet veel voor gratie en pracht en praal en stijl

Maar die wagenladingen rouwenden strekten zich uit over meer dan een mijl

En we spraken een gebed uit terwijl we hem daar neerlegden om onder de zode te rusten

Deze man die het recht had verdiend om met God te praten

Zijn graf was bedekt met bloemen, maar niet van de bloemenwinkel

Alleen rozen en dingen uit volkstuinen en een of twee paardebloemtoppen

Want de tijden hadden onze stad zwaar getroffen en elke man droeg een last

Dus sommigen plukten gewoon de wilde bloemen terwijl ze onderweg waren

We wilden Doc een monument geven waarvan we dachten dat we hem er een schuldig waren

Omdat hij onze stad een betere plek had gemaakt voor al het goede dat hij had gedaan

Maar monumenten kosten geld, dus we hebben gewoon ons best gedaan

En op zijn graf hebben we zojuist een monument van hout geplaatst

We hebben die oude paal omhoog gehaald waar Doc zijn bord had genageld

We hebben het wit geverfd en voor ons allemaal zag het er zeker goed uit

Nu de regen en sneeuw onze witte verfresten hebben weggespoeld

En er is niets meer over dan het oude bord van Doc en zelfs dat wordt vaag

En nog steeds wanneer zuidelijke briesjes en fonkelende sterren ons stadje doorkruisen

En het maanlicht van een emmer schijnt door de dennen van Georgia op het graf van Ol' Doc Brown

Je kunt die oude liftpost nog steeds zien als een antwoord op onze gebeden

Met trots vertellen aan de hele wereld dat Doc Brown de trap op is gegaan