Golden Guitar - Bill Anderson

I happened to walk into a honky tonk

One night down in New Orleans

Up above the bar hung a big guitar

Like none I’d ever seen

The neck was set with diamonds

And though the strings were old

Like Kings of sound they wound around

Six keys of solid gold

A man stepped up beside me

His breath was strong with wine

He said you know that guitar once belonged

To a mighty close pal of mine

He used to play it right here

I forget the year around '45, I think

Ha, I could tell you quite a story friend

If you’d care to buy me a drink

Well, I possessed by every weakness

That takes a man a fool

I bought a round, he drank it down

And then he rocked back on his stool

He said, Yeah, I remember now

It was '45 alright

He just returned from the Great War

That’s where he lost his sight

His buddies gave him that guitar

At the time it was simple and plain

He added the gold and the diamonds

As he played his way to fame

He was doing a show in Shreveport

The night he received a call

To come appear on the Grand Ole Opry

The greatest show at all

I was driving him to Nashville

It was cold and misting rain

The signals flashed and the whistle screamed

I swear Mister I never saw that train

I heard the doctor tell him

Just after he used his knife

You’re lucky son it was just your arm

It could have been your life

But he died that night, life just demanded

More than he could give

I think he couldn’ve made it

He just lost his will to live

But this world’s loss is heaven’s gain

And tonight he’s still a star

He plays with a band of angels

That’s my son’s golden guitar…

Ik liep toevallig een honky tonk binnen

Een nacht in New Orleans

Boven de bar hing een grote gitaar

Zoals ik nog nooit heb gezien

De hals was bezet met diamanten

En hoewel de snaren oud waren

Als koningen van geluid kronkelden ze rond

Zes sleutels van massief goud

Er kwam een ​​man naast me staan

Zijn adem was sterk van de wijn

Hij zei dat je weet dat die gitaar ooit toebehoorde

Aan een geweldige vriend van mij

Hij speelde het hier

Ik vergeet het jaar rond '45, denk ik

Ha, ik zou je een heel verhaal kunnen vertellen vriend

Als je een drankje voor me wilt kopen

Nou, ik bezat elke zwakte

Dat houdt een man voor de gek

Ik kocht een rondje, hij dronk het op

En toen wiegde hij terug op zijn kruk

Hij zei: Ja, ik herinner het me nu

Het was '45 oke

Hij is net terug van de Grote Oorlog

Dat is waar hij zijn gezichtsvermogen verloor

Zijn maatjes gaven hem die gitaar

Destijds was het eenvoudig en duidelijk

Hij voegde het goud en de diamanten toe

Terwijl hij zijn weg naar roem speelde

Hij deed een show in Shreveport

De nacht dat hij werd gebeld

Om te verschijnen op de Grand Ole Opry

De beste show ooit

Ik reed hem naar Nashville

Het was koud en het regende

De signalen flitsten en het fluitje schreeuwde

Ik zweer meneer, ik heb die trein nooit gezien

Ik hoorde de dokter hem zeggen:

Net nadat hij zijn mes had gebruikt

Je hebt geluk jongen, het was alleen je arm

Het had jouw leven kunnen zijn

Maar hij stierf die nacht, het leven eiste gewoon

Meer dan hij kon geven

Ik denk dat hij het had kunnen halen

Hij heeft zojuist zijn wil om te leven verloren

Maar het verlies van deze wereld is de winst van de hemel

En vanavond is hij nog steeds een ster

Hij speelt met een groep engelen

Dat is de gouden gitaar van mijn zoon...