Зажигать - Би-2

Жадно так глотает солнце

Два серебряных крыла.

Милый друг твой не вернётся

В этот город никогда.

И огни усталых улиц

Станут по тебе скучать.

Только им печаль такую

В своём сердце не унять.

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно...

Как легко плывут ресницы,

Не узнает твой герой,

Если что-нибудь случится

Где-то за морем с тобой.

С ним теперь другое небо,

Облака над головой...

И ступает ангел следом

Незнакомый и чужой.

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно...

Всё коварная разлука

Обнимала, как сестра,

Превращала её руки

В два серебряных крыла.

Сколько дождь шептал, а толку,

Ей казалось не всерьёз.

И разбилась на осколки

Всех невыплаканных слёз.

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно...

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно...

Gretig slikt zo de zon in

Twee zilveren vleugels.

Je dierbare vriend zal niet terugkeren

Nooit in deze stad.

En de lichten van de vermoeide straten

Ze zullen je missen.

Alleen zij hebben zo'n verdriet

In je hart, sussen niet.

En steek de dronken sterren aan

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

Hoe gemakkelijk wimpers drijven,

Je held herkent het niet

Als er iets gebeurt

Ergens aan de overkant van de zee met jou.

Met hem nu een andere hemel

Wolken boven...

En een engel volgt

Onbekend en vreemd.

En steek de dronken sterren aan

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

Allemaal verraderlijke scheiding

Omarmd als een zus

Draaide haar handen

In twee zilveren vleugels.

Hoeveel de regen fluisterde, maar wat heeft het voor zin?

Ze leek niet serieus.

En in stukken gebroken

Alle onvergoten tranen.

En steek de dronken sterren aan

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

En steek de dronken sterren aan

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...