Место под солнцем - Би-2

Каждый, каждый день, когда не выходной,

Стоим в толпе на адской проходной.

Гасим свет и в темноте спускаемся в метро,

В любой сезон, особенно зимой.

Припев:

Содраны в давке локти, мы горим на работе,

Всем наверняка найдётся место под этим солнцем.

Плавно и без суеты в утренних лучах

Летит над городом косяк пернатых.

В их рядах могли быть мы, но тащим на плечах

Свой тяжкий груз, рабы зарплаты.

Припев:

Содраны в давке локти, мы горим на работе,

Всем наверняка найдётся место под этим солнцем.

Остановись мгновенье, на старых негативах

Ты — моё вдохновение, ты так безнадежно красива!

Содраны в давке локти, мы горим на работе,

Всем наверняка найдётся место под этим солнцем.

Elke, elke dag, als het geen vrije dag is,

We staan ​​in de menigte bij de helse ingang.

We doen het licht uit en in het donker gaan we naar de metro,

In elk seizoen, vooral in de winter.

Refrein:

Ellebogen zijn afgescheurd in een oogwenk, we branden op het werk,

Onder deze zon zal iedereen zeker een plekje vinden.

Soepel en zonder poespas in de ochtendstralen

Een school vogels vliegt over de stad.

We zouden in hun gelederen kunnen staan, maar we slepen op onze schouders

Uw zware last, slaven van het loon.

Refrein:

Ellebogen zijn afgescheurd in een oogwenk, we branden op het werk,

Onder deze zon zal iedereen zeker een plekje vinden.

Stop even, op oude negatieven

Jij bent mijn inspiratie, je bent zo hopeloos mooi!

Ellebogen zijn afgescheurd in een oogwenk, we branden op het werk,

Onder deze zon zal iedereen zeker een plekje vinden.