Её глаза (из Шекспира) - Би-2

Её глаза на звёзды непохожи

В них бьётся мотыльком живой огонь

Ещё один обычный вечер прожит

А с ней он каждый раз другой.

Её упрёки — вестники прохлады

Как скошенная в августе трава

И пусть в её словах ни капли правды

Она божественно права.

Где-то ангелы кричат: «Прости — прощай»

Плавится душа как свеча

Разлилась по сердцу печаль

Я навеки твой, ты — ничья.

Её сиянье затмевает солнце

И замерзает кровь в её тени

Такое счастье дорого даётся

Венец, откуда ни взгляни.

Любой валет в её большой колоде

Падёт, как жертва ревности слепой

Она одна и от меня уходит

Давно проторенной тропой.

Haar ogen zijn als sterren

Levend vuur klopt als een mot erin

Weer een gewone avond beleefd

En bij haar is hij elke keer anders.

Haar verwijten zijn een voorbode van koelbloedigheid

Zoals gemaaid gras in augustus

En zelfs als er geen druppel waarheid in haar woorden zit

Ze heeft goddelijk gelijk.

Ergens schreeuwen engelen: "Het spijt me - tot ziens"

De ziel smelt als een kaars

Verdriet verspreid door het hart

Ik ben voor altijd van jou, jij bent een gelijkspel.

Haar uitstraling verduistert de zon

En het bloed bevriest in haar schaduw

Zulk geluk heeft een prijs.

Kroon, waar je ook kijkt.

Elke jack in haar grote dek

Val als een blind slachtoffer van jaloezie

Ze is alleen en verlaat me

Een lang bewandeld pad.