Mordecai - Between the Buried and Me

No one is listening anyway.

This day will soon turn black and my «wants and needs"will spill on my burning

ashes.

I learned to be selfish today…

I learned to be alive.

These things I care for are for my personal gain and my person happiness only.

Why should I sit in your chairs and satisfy your standards.

I’ve done it all before and I’ve confused myself a thousand times.

The tragic day that I call morality just doesn’t do it for me anymore.

No more choices, just standing in the cold.

The day will turn black and I will have either lived or died.

Asleep mid-sentence- my words fall to the ground.

Swept into this dreamland.

Economic satisfaction, never succeed.

But happiness has its place.

Justice will not lie in your corner.

New day towards death, only compassion for my own needs make my need necessary.

Throw myself in the corner;

I have nothing to complain about here.

A tragic day seems too peaceful to most, spoiled ambitious turned my heart to

black.

I’m figuring out this realization process- the process to never look upon

bitter ground.

Living dreams, loving dreams, awakening to what I’ve always dreamt of.

The familiar sound of the lovely laugh from the love of my life will keep the

notes coming.

From the reciting of the show,

From the plip and the shevanel,

From the grind that annoys, and the sarcasm, they all hate…

Forever I worship.

I’ll kill, love, and hate for all of you.

Thank you for the best part of my life.

Er luistert toch niemand.

Deze dag zal snel zwart worden en mijn "wensen en behoeften" zullen over mijn branden stromen

as.

Ik heb vandaag geleerd egoïstisch te zijn...

Ik heb geleerd te leven.

Deze dingen waar ik om geef, zijn alleen voor mijn persoonlijk gewin en mijn persoonlijke geluk.

Waarom zou ik in uw stoelen zitten en aan uw normen voldoen.

Ik heb het allemaal eerder gedaan en ik heb mezelf duizend keer in de war gebracht.

De tragische dag die ik moraliteit noem, doet het gewoon niet meer voor mij.

Geen keuzes meer, gewoon in de kou staan.

De dag zal zwart worden en ik zal hebben geleefd of gestorven.

Midden in de zin in slaap - mijn woorden vallen op de grond.

Meegesleept in dit dromenland.

Economische bevrediging, nooit slagen.

Maar geluk heeft zijn plaats.

Justitie zal niet in uw hoek liggen.

Nieuwe dag richting de dood, alleen mededogen voor mijn eigen behoeften maakt mijn behoefte noodzakelijk.

Gooi mezelf in de hoek;

Ik heb hier niets te klagen.

Een tragische dag lijkt voor de meesten te vredig, verwende ambitieus draaide mijn hart om

zwart.

Ik ben dit realisatieproces aan het uitzoeken - het proces om nooit naar te kijken

bittere grond.

Levende dromen, liefdevolle dromen, ontwaken voor waar ik altijd van heb gedroomd.

Het bekende geluid van de mooie lach van de liefde van mijn leven zal de

notities komen.

Van het voordragen van de show,

Van de plip en de shevanel,

Van de sleur die irriteert, en het sarcasme, ze haten allemaal...

Voor altijd aanbid ik.

Ik zal jullie allemaal doden, liefhebben en haten.

Bedankt voor het beste deel van mijn leven.