Telos - Between the Buried and Me

Built to destroy, born to compress

Every worry, every idea

Push it deep down

The blood vessel cover

The skin suit of anxiety

Built to destroy, born to compress

Every worry, every idea

Push it deep down

The blood vessel cover

The skin suit of anxiety

Never speak a word

Just do as you’re told and compete

Compete for success, for health, for sport

Climb the mountain of limbs

Built to destroy, born to compress

Every worry, every idea

Push it deep down

The blood vessel cover

The skin suit of anxiety

Build the walls around me

A covered land mine

Every smile, every itch

A covered land mine

Push it deep down

Put your head under the ground

Worm discussion, worm discussion

Built to destroy, born to dominate

As I am you

You will never know

Just like all the fools before you

Here is what we must do

She writes:

I awake to a cold touch.

Two arms in four-armed bed.

The touch of wind wrapping

around me.

I’m trying to follow its scent.

The scent of isolation.

Every door opened, every aspect of our life… gone.

Hauling around our

memories.

Every corner a display of our life.

A life I assume will never be the

same again.

No signs, no clues.

A game that I will question until the end.

Where have you gone?

Was I ever important?

The late nights lend ideas,

but nothing to gather actual progress

Years go by.

The constant stare.

The constant grip inside.

Every organ grinding.

Every day seems easier until I step back in our box.

Boxed in. Surrounded by

life, while suffocating inside a poor version of one.

Grip the match,

set the fire.

Don’t save a thing

Rebirth.

Reborn.

Now this is progress.

The black box will reveal only this.

I will sit.

Sit and wait until not a breath escapes my body.

Burning in our

box.

What did all of this even mean?

More objects to represent a status.

One we can’t even prove.

Hide behind what we have taken.

You have done this.

The memory of me will leave with the ash of lost treasures.

Goodbye to you.

Goodbye to everything

She speaks:

Was I ever, was I ever really alive?

Did I stay, did I stay in his mind?

Was I ever, was I ever really alive?

Did I stay, did I stay in his mind?

Goodbye to all I’ve known, I love you

Goodbye to all I’ve known, I love you

Rebirth, reborn

Rebirth, reborn

Prospect 2:

Do as we are built, machines for the future

Bright eyed and ready for life

The dual gods of our time, of all time

They will never see us coming

They will never see us coming

Let’s end it all

Start from scratch

Patch the uniform and let the galaxy form a comfortable replacement

We will not be missed, goodbye to everything

Start from scratch

Patch the uniform and let the galaxy form a comfortable replacement

We will not be missed, goodbye to everything

Prospect 1:

Doing as one’s told, a puppet through fear

The crossed finger clicking sounds

Inner anxiety with a smile

Doing as one’s told, a puppet through fear

The crossed finger clicking sounds

Inner anxiety with a smile

(Will he even know this? Will she notice? I haven’t even begun telling her the

truth, or telling you about her for that matter.)

Why can’t we step back?

Why can’t we step back?

Are we really this important?

Just because we can doesn’t mean we should

(Let things happen naturally)

Personal resets through selfish release

At least I will enjoy

The worry slips under the door

(I will never see him or I again)

You won’t see me coming

You won’t see me coming

Gebouwd om te vernietigen, geboren om te comprimeren

Elke zorg, elk idee

Duw het diep naar beneden

De bloedvatbedekking

Het huidspak van angst

Gebouwd om te vernietigen, geboren om te comprimeren

Elke zorg, elk idee

Duw het diep naar beneden

De bloedvatbedekking

Het huidspak van angst

Spreek nooit een woord

Doe gewoon wat je wordt gezegd en doe mee

Strijd voor succes, voor gezondheid, voor sport

Beklim de berg van ledematen

Gebouwd om te vernietigen, geboren om te comprimeren

Elke zorg, elk idee

Duw het diep naar beneden

De bloedvatbedekking

Het huidspak van angst

Bouw de muren om me heen

Een overdekte landmijn

Elke lach, elke jeuk

Een overdekte landmijn

Duw het diep naar beneden

Steek je hoofd onder de grond

Wormdiscussie, wormdiscussie

Gemaakt om te vernietigen, geboren om te domineren

Zoals ik jou ben

Je zal het nooit weten

Net als alle dwazen voor jou

Dit is wat we moeten doen:

Zij schrijft:

Ik word wakker met een koude aanraking.

Twee armen in een vierarmig bed.

De aanraking van windwikkeling

rondom mij.

Ik probeer zijn geur te volgen.

De geur van isolatie.

Elke deur ging open, elk aspect van ons leven... verdwenen.

Rond onze

herinneringen.

Elke hoek een weergave van ons leven.

Een leven waarvan ik aanneem dat het nooit het leven zal zijn

weer hetzelfde.

Geen tekenen, geen aanwijzingen.

Een game die ik tot het einde in twijfel zal trekken.

Waar ben je geweest?

Was ik ooit belangrijk?

De late nachten geven ideeën,

maar niets om daadwerkelijke vooruitgang te boeken

Jaren gaan voorbij.

De constante blik.

De constante grip van binnen.

Elke orgel slijpt.

Elke dag lijkt makkelijker totdat ik weer in onze box stap.

Ingepakt. Omringd door

leven, terwijl je stikt in een slechte versie van één.

Pak de wedstrijd,

het vuur aansteken.

Sla niets op

Wedergeboorte.

Herboren.

Dit is nu vooruitgang.

De zwarte doos zal alleen dit onthullen.

Ik ga zitten.

Ga zitten en wacht tot er geen adem uit mijn lichaam ontsnapt.

Branden in onze

doos.

Wat betekende dit allemaal?

Meer objecten die een status vertegenwoordigen.

Een die we niet eens kunnen bewijzen.

Verschuil je achter wat we hebben genomen.

Je hebt dit gedaan.

De herinnering aan mij zal vertrekken met de as van verloren schatten.

Tot ziens.

Tot ziens aan alles

Zij spreekt:

Heb ik ooit echt geleefd?

Ben ik gebleven, ben ik in zijn gedachten gebleven?

Heb ik ooit echt geleefd?

Ben ik gebleven, ben ik in zijn gedachten gebleven?

Vaarwel aan alles wat ik heb gekend, ik hou van je

Vaarwel aan alles wat ik heb gekend, ik hou van je

Wedergeboorte, herboren

Wedergeboorte, herboren

Vooruitzicht 2:

Doen zoals we zijn gebouwd, machines voor de toekomst

Heldere ogen en klaar voor het leven

De dubbele goden van onze tijd, van alle tijden

Ze zullen ons nooit zien aankomen

Ze zullen ons nooit zien aankomen

Laten we er een eind aan maken

Begin helemaal opnieuw

Patch het uniform en laat de melkweg een comfortabele vervanger vormen

We zullen niet worden gemist, vaarwel aan alles

Begin helemaal opnieuw

Patch het uniform en laat de melkweg een comfortabele vervanger vormen

We zullen niet worden gemist, vaarwel aan alles

Vooruitzicht 1:

Doen wat je wordt opgedragen, een marionet door angst

De gekruiste vingerklikgeluiden

Innerlijke angst met een glimlach

Doen wat je wordt opgedragen, een marionet door angst

De gekruiste vingerklikgeluiden

Innerlijke angst met een glimlach

(Zal hij dit zelfs weten? Zal ze het merken? Ik ben nog niet eens begonnen haar de

waarheid, of u over haar te vertellen wat dat betreft.)

Waarom kunnen we geen stap terug doen?

Waarom kunnen we geen stap terug doen?

Zijn we echt zo belangrijk?

Alleen omdat we kunnen, betekent niet dat we moeten

(Laat de dingen natuurlijk gebeuren)

Persoonlijke reset door egoïstische vrijlating

Ik zal tenminste genieten

De zorgen glippen onder de deur door

(Ik zal hem of ik nooit meer zien)

Je ziet me niet aankomen

Je ziet me niet aankomen