Sun Of Nothing - Between the Buried and Me

Everywhere I look, they are there…

What is everyone doing?

Going to a home?

Everywhere I look, they are there…

What is everyone doing?

Going to a home?

To a place that makes us feel warm…

A place that grants us a smile.

Grants us a smile.

Seems like a very simple idea, but not hardly figured out.

I just see faces.

Faces staring blank as they go on with the routine.

I just see faces.

Faces staring blank as they go on with the routine.

This routine.

Nothing new… it’s time to go through with this.

This routine.

Nothing new… it’s time to go through with this.

This routine.

Nothing new… it’s time to go through with this.

A spaceman.

That’s what they say I am.

Nothing but a spaceman…

A spaceman.

That’s what they say I am.

Nothing but a spaceman…

Always pushing it all away.

Trying to get to that one place I call home.

The journey begins… forcing a new life with the unexplained…

A creeping rush that surrounds me.

Floating away.

Floating away.

Floating away.

Floating away.

Floating away.

Always pushing it all away.

Trying to get to that one place I call my home.

My own planet… I allowed this wish…

Unexpected… not knowing why.

Now knowing why.

Wonder why I question it now?

I’m my own planet…

Not many can experience this sensation.

Loneliness is creeping out…

Or in, however you think of it.

But it sure is surrounding me.

Maybe all the complaining is an occurrence of boredom.

I suppose it’s too late.

I am floating farther.

I am floating farther and farther away.

I am floating farther.

I am floating.

I did love, I did laugh, I did live.

A spaceman.

They say I am… a spaceman.

They say I am…

A spaceman.

They say I am… a spaceman.

They say I am…

Planets everywhere… my own destiny…

I’m floating towards the sun, the sun of nothing.

Floating towards the sun, the sun of nothing.

I have become the sun of nothing.

Nothing is here.

Memories are not clear.

I’m floating towards the sun, the sun of nothing.

Floating towards the sun, the sun of nothing.

Floating, floating, floating to the sun… farther away.

I can’t believe that’s what it has come to…

I never really had it all that bad.

I just looked around and never thought about the blank stares.

Blank stares.

They were looking into something much worse than what I thought I was.

Selfishness is a very sticky quality of this species.

Looking around… I don’t see any faces…

Yes, I am lonely.

It’s to be expected.

It’s to be expected.

Overal waar ik kijk, zijn ze er...

Wat doet iedereen?

Ga je naar een huis?

Overal waar ik kijk, zijn ze er...

Wat doet iedereen?

Ga je naar een huis?

Naar een plek waar we ons warm bij voelen...

Een plek die ons een glimlach schenkt.

Gunt ons een glimlach.

Het lijkt een heel eenvoudig idee, maar het is nauwelijks bedacht.

Ik zie alleen gezichten.

Gezichten staren leeg terwijl ze doorgaan met de routine.

Ik zie alleen gezichten.

Gezichten staren leeg terwijl ze doorgaan met de routine.

Deze routine.

Niets nieuws... het is tijd om hiermee door te gaan.

Deze routine.

Niets nieuws... het is tijd om hiermee door te gaan.

Deze routine.

Niets nieuws... het is tijd om hiermee door te gaan.

Een ruimtevaarder.

Dat is wat ze zeggen dat ik ben.

Niets dan een ruimtevaarder...

Een ruimtevaarder.

Dat is wat ze zeggen dat ik ben.

Niets dan een ruimtevaarder...

Altijd alles wegduwen.

Ik probeer naar die ene plek te gaan die ik thuis noem.

De reis begint... een nieuw leven forceren met het onverklaarbare...

Een sluipende rush die me omringt.

Weg zweven.

Weg zweven.

Weg zweven.

Weg zweven.

Weg zweven.

Altijd alles wegduwen.

Ik probeer naar die ene plek te gaan die ik mijn thuis noem.

Mijn eigen planeet... ik heb deze wens toegestaan...

Onverwacht… niet wetend waarom.

Nu weten waarom.

Vraag je je af waarom ik het nu in vraag stel?

Ik ben mijn eigen planeet...

Niet veel mensen kunnen deze sensatie ervaren.

Eenzaamheid kruipt weg...

Of in, hoe je er ook over denkt.

Maar het omringt me zeker.

Misschien is al het geklaag een verveling.

Ik denk dat het te laat is.

Ik zweef verder.

Ik zweef steeds verder weg.

Ik zweef verder.

Ik zweef.

Ik heb lief gehad, ik heb gelachen, ik heb geleefd.

Een ruimtevaarder.

Ze zeggen dat ik... een ruimtevaarder ben.

Ze zeggen dat ik...

Een ruimtevaarder.

Ze zeggen dat ik... een ruimtevaarder ben.

Ze zeggen dat ik...

Planeten overal... mijn eigen lot...

Ik zweef naar de zon, de zon van niets.

Drijvend naar de zon, de zon van niets.

Ik ben de zon van niets geworden.

Er is hier niets.

Herinneringen zijn niet duidelijk.

Ik zweef naar de zon, de zon van niets.

Drijvend naar de zon, de zon van niets.

Drijvend, drijvend, drijvend naar de zon... verder weg.

Ik kan niet geloven dat het zover is gekomen...

Ik heb het nog nooit zo erg gehad.

Ik keek gewoon om me heen en dacht nooit aan de lege blikken.

Blanco staart.

Ze waren op zoek naar iets veel ergers dan ik dacht dat ik was.

Egoïsme is een zeer kleverige eigenschap van deze soort.

Rondkijken... Ik zie geen gezichten...

Ja, ik ben eenzaam.

Het is te verwachten.

Het is te verwachten.