Rookery - Ben Howard

Birch tree lost its branch one day in violent winter

I said it was grieving, you said it don’t feel nothing

I bet you think everything’s in its rightful place

That sentiment is man’s disgrace

Well the rooks in the trees, they don’t half bother me

Clawing at my mind with every given opportunity

It’s spring outside, a perilous sky and that terrible clattering sound

«Go ahead, you should go shoot them down»

That’s what you said, «You should go shoot them down»

So hey, that’s me

Shooting at a hundred-year-old rookery

Oh, look at me

The definition of futility

That’s what they’ll say anyway

Won’t they, babe?

So I’ll go back to working through the gentle hours of the evening

Where the weather and the wine and the company treat me easily

Unknowing am I of the wind that took my eye

Unknowing am I of the wind

Unknowing am I of the wind that took my eye

Unknowing am I of the wind

Berk verloor op een dag zijn tak in de gewelddadige winter

Ik zei dat het treurig was, jij zei dat het niets voelt

Ik wed dat je denkt dat alles op de juiste plek staat

Dat sentiment is de schande van de mens

Nou, de torens in de bomen, ze vallen me niet half lastig

Bij elke gelegenheid aan mijn hoofd klauwen

Het is lente buiten, een gevaarlijke lucht en dat vreselijke ratelende geluid

"Ga je gang, je moet ze neerschieten"

Dat is wat je zei: "Je moet ze neerschieten"

Dus, hé, dat ben ik

Schieten op een honderd jaar oude kolonie

Oh, kijk naar mij

De definitie van nutteloosheid

Dat zullen ze toch zeggen

Zullen ze dat niet doen, schat?

Dus ik ga weer aan het werk door de rustige uren van de avond

Waar het weer en de wijn en het gezelschap me gemakkelijk behandelen

Onwetend ben ik van de wind die mijn oog nam

Onwetend ben ik van de wind

Onwetend ben ik van de wind die mijn oog nam

Onwetend ben ik van de wind