Another Friday Night - Ben Howard

They found him in the gutter of the business end of another friday night

Someone had clearly been there before I didn’t feel I had to ask him why

I have never understood why we need to know the reasons for everyone else’s

strides

Sometimes you don’t need sympathy to get the words right

Caught in anguish

He was

Sometimes that’s enough

For he was singing

Oh looks like the end again

Her body bleaching out into the waves

It’s still the loudest thing

Oh I wish I had all my friends somewhere drinking

The sunny afternoon into oblivion

But that’s not your fault

How could that be my fault?

So we walked into a house party of someone, someone somehow knew all about

And all the young girls turned up late and drank us all to some kind of stand

still

With looks averted all before and distant ideas of death and thrills

And in absence asks the host if he had any left

And somehow I did feel like yesterday was ours

But it’s gone

Yesterday was ours

All along

And they were singing

Oh looks like the end again

Her body bleaching out into the waves

Its still the loudest thing

Oh I wish I had all my friends

Out there drinking the sunny afternoon into oblivion

But that’s not your fault

How could that be your fault?

Ze vonden hem in de goot van het bedrijf aan het einde van weer een vrijdagavond

Er was duidelijk iemand eerder geweest. Ik had niet het gevoel dat ik hem moest vragen waarom

Ik heb nooit begrepen waarom we de redenen voor die van anderen moeten weten

stappen

Soms heb je geen medeleven nodig om de juiste woorden te krijgen

Gevangen in angst

Hij was

Soms is dat genoeg

Want hij was aan het zingen

Oh het lijkt weer op het einde

Haar lichaam verbleekt in de golven

Het is nog steeds het luidste

Oh, ik wou dat ik al mijn vrienden ergens had die aan het drinken waren

De zonnige middag in de vergetelheid

Maar dat is niet jouw schuld

Hoe kan dat mijn schuld zijn?

Dus liepen we een huisfeest binnen van iemand, iemand wist er op de een of andere manier alles van

En alle jonge meisjes kwamen laat opdagen en dronken ons allemaal naar een soort stand

nog steeds

Met blikken die al eerder waren afgewend en verre ideeën over dood en spanning

En bij afwezigheid vraagt ​​de gastheer of hij nog wat over had

En op de een of andere manier had ik het gevoel dat gisteren van ons was

Maar het is weg

Gisteren was van ons

al die tijd

En ze zongen

Oh het lijkt weer op het einde

Haar lichaam verbleekt in de golven

Het is nog steeds het luidste ding

Oh ik wou dat ik al mijn vrienden had

Daarbuiten drinkend de zonnige middag in de vergetelheid

Maar dat is niet jouw schuld

Hoe kan dat jouw schuld zijn?