Un Dernier Verre (Pour La Route) - Beirut

Come sit at the table

under October’s able skies

once we’d seen eye to eye

I’d known that I’d pass you by and I tried

the bells chime

seven times

completed at nine

the world moves slower I find

No, but I learned of time

by your hands

and in shadow water’s end

I learned not to swim,

but to lie-I

I wait for for mountain

in twenty-two third hour

I insist on doubt

we’re already laying on the grass

the grass

Kom aan tafel zitten

onder de bekwame luchten van oktober

zodra we oog in oog hadden gezien

Ik had geweten dat ik je zou passeren en ik heb het geprobeerd

de klokken luiden

zeven keer

voltooid om negen uur

de wereld beweegt langzamer vind ik

Nee, maar ik heb geleerd van tijd

door je handen

en aan het einde van het schaduwwater

Ik heb geleerd niet te zwemmen,

maar om te liegen

Ik wacht op berg

over tweeëntwintig derde uur

Ik blijf bij twijfel

we liggen al op het gras

het gras