Vaults of Ageless Pain - Beheaded

Winds howl across this desert called man

Their arid nature wither the scope for dreams

Artistry annulled from this soreful land

Staring into the eyes of stone soaked with tears

Granules blown apart and scattered in time

Sands embedded in sands — hour after hour

Melodies ring out the pain from oceans of grime

Sufferage fed into the prey awaiting its devourer

Brotherhood ceased its existence

Warmth inversed into chilling abhorrence

Adversities forged the path of hate

The senseless truth that failed its intent

Benevolence laid waste across this creation

Silence lacerates through walls of deliration

Within the folding depths roams the sore

Descending the eerie pathways of this horrid bane

Inured by time and drowned in odious lore

Helplessly lapsing into vaults of ageless pain

Ravaged by the bloodlust that reigns supreme

Congenital apathy imposed sentiment denial

Mentally maimed, begging for reprisal

Echoing bitterness rips inside this

Desolate dream

Brotherhood ceased its existence

Warmth inversed into chilling abhorrence

Adversities forged the path of hate

The senseless truth that failed its intent

Benevolence laid waste across this creation

Silence lacerates through walls of deliration

Winds howl across this desert called man

Their arid nature wither the scope for dreams

Artistry annulled from this soreful land

Staring into the eyes of stone soaked with tears

Granules blown apart and scattered in time

Sands embedded in sands — hour after hour

Melodies ring out the pain from oceans of grime

Sufferage fed into the prey awaiting its devourer

Winden huilen over deze woestijn genaamd man

Hun dorre natuur verwelkt de ruimte voor dromen

Artistiek vernietigd uit dit ellendige land

Staren in de ogen van steen doordrenkt van tranen

Korrels uit elkaar geblazen en verspreid in de tijd

Zand ingebed in zand — uur na uur

Melodieën weerklinken de pijn uit oceanen van vuil

Lijden gevoed in de prooi in afwachting van zijn verslinder

Broederschap hield op te bestaan

Warmte verandert in huiveringwekkende afschuw

Tegenslagen hebben het pad van haat gesmeed

De zinloze waarheid die zijn bedoeling niet heeft bereikt

Welwillendheid vernietigde deze creatie

Stilte scheurt door muren van verrukking

Binnen de vouwdieptes zwerft de zere

Afdalen langs de griezelige paden van deze afschuwelijke vloek

Gewend door de tijd en verdronken in een afschuwelijke overlevering

Hulpeloos vervallen in kluizen van tijdloze pijn

Geteisterd door de bloeddorst die opperste regeert

Aangeboren apathie opgelegde ontkenning van sentiment

Geestelijk verminkt, smekend om vergelding

Egaliserende bitterheid scheurt hierin

desolate droom

Broederschap hield op te bestaan

Warmte verandert in huiveringwekkende afschuw

Tegenslagen hebben het pad van haat gesmeed

De zinloze waarheid die zijn bedoeling niet heeft bereikt

Welwillendheid vernietigde deze creatie

Stilte scheurt door muren van verrukking

Winden huilen over deze woestijn genaamd man

Hun dorre natuur verwelkt de ruimte voor dromen

Artistiek vernietigd uit dit ellendige land

Staren in de ogen van steen doordrenkt van tranen

Korrels uit elkaar geblazen en verspreid in de tijd

Zand ingebed in zand — uur na uur

Melodieën weerklinken de pijn uit oceanen van vuil

Lijden gevoed in de prooi in afwachting van zijn verslinder