Elapsed in the Vortex of Extinction - Beheaded

Elapsed into a vortex dispersed in extinction

Submerged where the oceans flowing streams carry the millions dead

Shattered remnants of the sacred godheads of a world

In agony, pain, demonic screams, symbiosis of the unseen

Consigned to the fiery lake of burning sulphur

Multitude of burning souls

Reeking mist ascends from the ground

Spirals of pungent vapour abscond in ghostly forms

Dissonant melodies in synchronicity

Cancerous tunes looped into eternity

«And let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth'»

The unsung melodies on the altars unblessed

Rupture of primordial instincts are entangled in erotic carnage of the flesh

A Crimson mask hollowing deeper in it’s cavity

The idle march on to the dawn of an abducted sun

«And let them be lights in the vault of the sky to give light on the earth»

And so it was

Elapsed into the vortex of the dead

The sun turns into darkness

The moon turns into blood

The beast with ten horns is rising

Upon it’s seven heads the name of blasphemy

Elapsed into a vortex of death and extinction

Spheres warped into unknown aeons of transilience

Recluse of the olden predictions

Scribes of the heretic sages

11th hour.

The golden dominion

Bloodline of the millions dead

Shattered remnants of the sacred godheads of a world

In agony, pain, demonic screams, symbiosis of the unseen

Verstreken in een draaikolk verspreid in uitsterven

Ondergedompeld waar de oceanen stromende stromen de miljoenen doden dragen

Verbrijzelde overblijfselen van de heilige goden van een wereld

In doodsangst, pijn, demonische kreten, symbiose van het ongeziene

Verzonden naar het vurige meer van brandende zwavel

Veel brandende zielen

Stinkende mist stijgt op van de grond

Spiralen van scherpe damp verdwijnen in spookachtige vormen

Dissonante melodieën in synchroniciteit

Kankerige deuntjes in een lus tot in de eeuwigheid

«En laat ze lichten zijn in het gewelf van de hemel om licht te geven op de aarde'»

De onbezongen melodieën op de altaren zijn niet gezegend

Breuk van oerinstincten is verstrikt in erotische slachting van het vlees

Een karmozijnrood masker dat dieper in zijn holte holt

De ijdele mars naar de dageraad van een ontvoerde zon

«En laat ze lichten zijn in het gewelf van de hemel om licht te geven op de aarde»

En zo was het

Verstreken in de draaikolk van de doden

De zon verandert in duisternis

De maan verandert in bloed

Het beest met tien horens komt op

Op zijn zeven koppen de naam van godslastering

Verstreken in een draaikolk van dood en uitsterven

Bollen vervormden zich tot onbekende eonen van vergankelijkheid

Kluizenaar van de oude voorspellingen

Schriftgeleerden van de ketterse wijzen

11e uur.

De gouden heerschappij

Bloedlijn van de miljoenen doden

Verbrijzelde overblijfselen van de heilige goden van een wereld

In doodsangst, pijn, demonische kreten, symbiose van het ongeziene