The Traveler's Hi-Fi Gospel - Bedroom Eyes

On my path of bends and slant ways

In a muted color scheme

Disembarked into a wry state

Out here I carry you with me

Strange how times meant to be hey-days

Promised bliss then vaporized

Slowly caved in, became gray days

To me you are a shining light

Your words resound to me

A fierce epiphany

In high fidelity

«Carry through and just leave;

There’s soothing poetry

In what’s yet to see»

I’m strolling zigzag back from dead ends

Every cloud bank forms your face

All the waiting is so long

And all the longing is a weight

Your words resound to me

A fierce epiphany

In high fidelity

«Carry through and just leave;

There’s soothing poetry

In what’s yet to see

Sometimes to shatter makes you whole»

Please, if you’d pick me up

From these sad backstreets

I won’t let you down

I reel around every dream

With no place to call home

I won’t let you down

I guess you face the light anew

When your own shadow is in front of you

Oh, what might we become?

Some count our odds

But who needs their fucking love?

Will our routes cross someday?

You traveled far

While I wished myself away

Op mijn pad van bochten en schuine wegen

In een gedempt kleurenschema

Ontscheept in een wrange toestand

Hier draag ik je bij me

Vreemd hoe tijden bedoeld waren als hoogtijdagen

Beloofde gelukzaligheid verdampte toen

Langzaam ingestort, werden grijze dagen

Voor mij ben je een schijnend licht

Je woorden weerklinken voor mij

Een heftige openbaring

In hoge getrouwheid

«Doorzetten en gewoon weggaan;

Er is rustgevende poëzie

In wat er nog te zien is»

Ik wandel zigzaggend terug van doodlopende wegen

Elke wolkenbank vormt je gezicht

Al het wachten is zo lang

En al het verlangen is een gewicht

Je woorden weerklinken voor mij

Een heftige openbaring

In hoge getrouwheid

«Doorzetten en gewoon weggaan;

Er is rustgevende poëzie

In wat er nog te zien is

Soms maakt versplinteren je heel»

Alsjeblieft, als je me wilt ophalen

Van deze trieste achterafstraatjes

Ik zal je niet teleurstellen

Ik wankel rond elke droom

Met geen plek om naar huis te bellen

Ik zal je niet teleurstellen

Ik neem aan dat je het licht opnieuw onder ogen ziet

Wanneer je eigen schaduw voor je staat

Oh, wat zouden we kunnen worden?

Sommigen tellen onze kansen

Maar wie heeft hun verdomde liefde nodig?

Zullen onze routes elkaar ooit kruisen?

Je hebt ver gereisd

Terwijl ik mezelf weg wenste