The Skywriter - Bedroom Eyes

I handed him a paper

Thick white lines of vapor

Will get that message through

He climbs into his airplane

Speeds off from the start lane

The praise is overdue

Above this town from side to side

The letters spreads out open wide

Hope she sees the writer in the sky

But maybe it’s a mindless spree

My place on her scale is make-believe

Guess I’ve always been a bit naïve

The pilot makes a last spin

Heads off, disappearing

Into the blue and gray

The job for now is over

Feeling fairly sober

Although it’s Saturday

The loneliness is such a weight

So sick of love he’s paid to state

Humming «Time Has Told Me» by Nick Drake

Feels much too ashamed to say

Like vapor trails his heart turns gray

So afraid he too might fade away

Ik gaf hem een ​​papier

Dikke witte damplijnen

Zal dat bericht doorgeven

Hij klimt in zijn vliegtuig

Snel weg van de startbaan

De lof is te laat

Boven deze stad van links naar rechts

De letters spreiden zich wijd open

Ik hoop dat ze de schrijver in de lucht ziet

Maar misschien is het een hersenloze aanval

Mijn plaats op haar schaal is schijn

Ik denk dat ik altijd een beetje naïef ben geweest

De piloot maakt een laatste draai

Hoofden af, verdwijnen

In het blauw en grijs

De klus zit er voorlopig op

Zich redelijk nuchter voelen

Ook al is het zaterdag

De eenzaamheid is zo'n gewicht

Zo ziek van de liefde dat hij wordt betaald om te verklaren

Het neuriën van "Time Has Told Me" van Nick Drake

Voelt zich veel te beschaamd om te zeggen

Als dampsporen wordt zijn hart grijs

Zo bang dat ook hij zou verdwijnen