Crystal Gazing - Be Bop Deluxe

The man who owned the heartache

That lived on the stairs

Passed me in the night whistling 'Memories of You'.

I stared, too frightened to move

For fear my eyes shone a light

On the darkness he drew like a cloak

All around his shoulders.

And the church on the corner

Marked the time for the mother

Who was giving birth to a child across the hall.

And I waited, half in anger, half in sadness

For an answer to the call for help

I had written on the wall

And the rain fell like jewels

On the heads of all the fools

Who wandered crazed with their souls ablaze for me.

And the blessing of the hour

Was the twilight and the tower

With its golden bell from the bottom of the sea.

And the moon through the window of the bedroom

Where lovers slumbered

Made a silver dance of such dust beneath the bed.

And I waited for a moment in the lamplight

Crystal gazing

Listening to their hearts

And the changing of their breath

De man die het verdriet bezat

Dat woonde op de trap

Kwam me 's nachts voorbij terwijl ik 'Herinneringen aan jou' fluit.

Ik staarde, te bang om te bewegen

Uit angst schenen mijn ogen een licht

Op de duisternis tekende hij als een mantel

Rondom zijn schouders.

En de kerk op de hoek

Markeerde de tijd voor de moeder

Die aan de andere kant van de gang een kind baarde.

En ik wachtte, half boos, half verdrietig

Voor een antwoord op de hulpvraag

Ik had op de muur geschreven

En de regen viel als juwelen

Op de hoofden van alle dwazen

Die dwaalden gek met hun zielen in vuur en vlam voor mij.

En de zegen van het uur

Was de schemering en de toren?

Met zijn gouden bel van de bodem van de zee.

En de maan door het raam van de slaapkamer

Waar geliefden sliepen

Maakte een zilveren dans van zulk stof onder het bed.

En ik wachtte even in het lamplicht

Kristal staren

Luisteren naar hun hart

En het veranderen van hun adem