Lovers Are Mortal - Be Bop Deluxe

In the back of your car

Where the light from the stars

Caught our eyes in a moment of blue

It was then that I knew

All my feelings were true

And what lovers like us have to do

I looked at the time

And the time ran so fast

Like an arrow that flies to the heart

And I thought that a lifetime

Would not be enough time

To delight in this pleasure so dark

Lovers are mortal

Their hearts are the size of night clouds

Lovers are mortal

Their actions are jealous and proud

Lovers are losers

And who knows the bruises they bear

For lovers are mortal

As frail as the breath that they share

In the shadows of doorways

Where lovers are always

The victims of torches and chance

I would hold you so near

'til the scent of your hair

Sent me reeling my mind in a trance

Oh I still can recall

The soft music of rain falling

Silver and cool in the night

And it washed through our love

Like a river in flood

Like an ocean of tears shining bright

And I like to believe

That the memories we weave

Are the bittersweet echoes of dreams

In the evening their call strays

From yesterdays hallways

Like the faraway chimes on the breeze

Lovers are mortal

Their hearts are the size of night clouds

Lovers are mortal

Their actions are jealous and proud

Lovers are losers

And who knows the bruises they bear

For lovers are mortal

As frail as the breath that they share

Achter in uw auto

Waar het licht van de sterren

Ving onze ogen in een moment van blauw

Het was toen dat ik het wist

Al mijn gevoelens waren waar

En wat geliefden zoals wij moeten doen?

Ik keek naar de tijd

En de tijd ging zo snel

Als een pijl die naar het hart vliegt

En ik dacht dat een leven lang

Zou niet genoeg tijd zijn

Om te genieten van dit zo duistere plezier

Liefhebbers zijn sterfelijk

Hun harten zijn zo groot als nachtwolken

Liefhebbers zijn sterfelijk

Hun acties zijn jaloers en trots

Liefhebbers zijn losers

En wie kent de blauwe plekken die ze dragen

Want geliefden zijn sterfelijk

Zo broos als de adem die ze delen

In de schaduw van deuropeningen

Waar geliefden altijd zijn

De slachtoffers van fakkels en toeval

Ik zou je zo dichtbij houden

tot de geur van je haar

Heeft me in trance gebracht

Oh, ik kan het me nog herinneren

De zachte muziek van vallende regen

Zilver en koel in de nacht

En het doorspoelde onze liefde

Als een rivier in overstroming

Als een oceaan van tranen die helder schijnt

En ik geloof graag

Dat de herinneringen die we weven

Zijn de bitterzoete echo's van dromen?

'S Avonds dwaalt hun oproep af

Uit de gangen van gisteren

Zoals de verre klokken op de wind

Liefhebbers zijn sterfelijk

Hun harten zijn zo groot als nachtwolken

Liefhebbers zijn sterfelijk

Hun acties zijn jaloers en trots

Liefhebbers zijn losers

En wie kent de blauwe plekken die ze dragen

Want geliefden zijn sterfelijk

Zo broos als de adem die ze delen