Best Night Of The Night - Banquets

Brother carried me home

Shed some light, share some lows

We don’t speak

It’s on my chest like the weight of a common cold

Small town, smaller breeze

Perfect sons, perfect thieves

The elder hope, while the younger will dream

Come apart at the seams

Pause, lock, step for the one day we’ll be

Comatose, comatose

Give me drunk on a Saturday

Give me someone I wanted to leave

I slurred the speech

Watched my loves come and go

Still bound by no talk, small talk, please

Open me up, force me to speak

We just miss the beat and tune

Step around words, and time, we grew

Apart like brothers shouldn’t do

Keep quiet, honest I’ll be

Your scapegoat from the early days

Better man, better than me

Still silent, tattered and torn

Half distant, door-step to door

One day we’ll be a little more

Blood lost in line, the best nights are night that I remember when we were alive

Broer droeg me naar huis

Werp wat licht, deel wat dieptepunten

We spreken niet

Het ligt op mijn borst als het gewicht van een verkoudheid

Kleine stad, kleinere bries

Perfecte zonen, perfecte dieven

De oudste hoopt, terwijl de jongere droomt

Kom uit elkaar bij de naden

Pauzeer, sluit, stap voor de ene dag dat we zullen zijn

Comateus, comateus

Geef me dronken op een zaterdag

Geef me iemand die ik wilde verlaten

Ik heb de toespraak onduidelijk gemaakt

Ik zag mijn liefdes komen en gaan

Nog steeds gebonden aan geen praten, praten, alsjeblieft

Open me, dwing me om te spreken

We missen gewoon de beat en tune

Stap om woorden heen, en tijd, we zijn gegroeid

Apart zoals broers niet zouden moeten doen

Zwijg, eerlijk zal ik zijn

Je zondebok van vroeger

Beter man, beter dan ik

Nog steeds stil, aan flarden en verscheurd

Half ver weg, van deur tot deur

Op een dag zullen we een beetje meer zijn

Bloed verloren in de rij, de beste nachten zijn de nacht die ik me herinner toen we nog leefden