Человек-поэт - Bad Balance, Шмель

Человек на поляне строит свой дом

Он точно знает, как победить сон

Грозовой шторм идет, он видит годы:

Мимо они проплывают по реке, как пароходы

Отведенный срок не замечают стены

Наш рэп — это бой против системы

Печатями по небу путешествуют визы

Танцевальный номер свой завершая фризом

Не доверяя числам, человек-поэт мыслит

Рифмы из классики не съедает плесень

Ритмы горят, согревая всех поэтов

Человек строит дом и дышит светом

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Вода льет с неба, размытые дороги

Человек-поэт из кирпичей создает строки

Находит знаки и идет по ним, гадая

Сознание вскрывая, звезды по пути хватает

Уверенно шагая, побеждает свой страх

Плохие рифмы годы превратят в прах

Время тик-так — мы первые начинаем

Через двадцать лет рэп поэзия пойдет за нами

Кто знает, где считка станет песней?

Ругаются слова, потом опять идут вместе

Человек-поэт свои рисует горизонты

Когда приходит утро — открывает окна

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт дышит духом времени

Его дом лирики в другом измерении

Только мгновение, вспышка восьмидесятых

Джеймс Браун в запилах на слипматах

Мир в городах, дома греются любовью

Мы из кирпича строим, кто-то из картона

Шторами покоя приоткрыты окна страсти

Человек выбирает интерьер и краски

Критики обычно находят недостатки,

Но не они решают, у кого мысли в порядке

Человек превращает дом в дворец

Где будет писать в мире любящих сердец

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Een man op een open plek bouwt zijn huis

Hij weet precies hoe hij de slaap moet overwinnen

Er komt een onweersbui aan, hij ziet de jaren:

Ze passeren op de rivier als stoomboten

De toegewezen tijd merkt de muren niet op

Onze rap is een gevecht tegen het systeem

Visa reizen door de lucht

Je dansnummer dat eindigt met een fries

Cijfers niet vertrouwen, denkt de mens-dichter

Rijmpjes uit de klassiekers worden niet door schimmels opgegeten

Ritmes branden, verwarmen alle dichters

De mens bouwt een huis en ademt licht

We tekenen ons huis met teksten

We versieren de muren erin met een woord

Laten we de vuren aansteken met rijmpjes op het ritme

En dit is hoe we leven, dit is hoe we leven

We tekenen ons huis met teksten

We versieren de muren erin met een woord

Laten we de vuren aansteken met rijmpjes op het ritme

En dit is hoe we leven, dit is hoe we leven

Man-dichter trekt licht in de nacht en bouwt zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven

Een man-dichter in de nacht trekt licht en bouwt zijn-zijn-zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven

Water stroomt uit de lucht, wazige wegen

Man-dichter van bakstenen creëert lijnen

Vindt tekens en volgt ze, zich afvragend

Bewustzijn openen, er zijn genoeg sterren onderweg

Zelfverzekerd stappen, overwint je angst

Slechte rijmpjes zullen jaren in stof veranderen

Tik-tak tijd - we zijn de eersten die beginnen

Over twintig jaar zal rappoëzie ons volgen

Wie weet waar de lezing een lied zal worden?

Woorden zweren, dan gaan ze weer samen

De mens-dichter tekent zijn horizon

Als de ochtend komt - opent de ramen

Man-dichter trekt licht in de nacht en bouwt zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven

Een man-dichter in de nacht trekt licht en bouwt zijn-zijn-zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven

De mens-dichter ademt de tijdgeest

Zijn thuis van teksten in een andere dimensie

Een momentje, flits van de jaren tachtig

James Brown

Vrede in de steden, huizen worden verwarmd door liefde

Wij bouwen van bakstenen, iemand van karton

Gordijnen van vrede openen de ramen van passie

Man kiest interieur en kleuren

Critici vinden meestal gebreken

Maar zij beslissen niet wie de juiste gedachten heeft

Een man verandert een huis in een paleis

Waar zal hij schrijven in de wereld van liefdevolle harten?

We tekenen ons huis met teksten

We versieren de muren erin met een woord

Laten we de vuren aansteken met rijmpjes op het ritme

En dit is hoe we leven, dit is hoe we leven

We tekenen ons huis met teksten

We versieren de muren erin met een woord

Laten we de vuren aansteken met rijmpjes op het ritme

En dit is hoe we leven, dit is hoe we leven

Man-dichter trekt licht in de nacht en bouwt zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven

Een man-dichter in de nacht trekt licht en bouwt zijn-zijn-zijn huis

Waarin hij geliefd is en voor altijd zal leven