Тень - Babangida

Наступит полдень и я исчезну

Я давно понял — усилия тщетны

Все мы тут на чём то торчим

И не поймать причинно-следственную связь событий

Лучше забить и признать — нас ведёт слепая воля случая

Как будто кто-то раскинул карты Таро

Представь — ты стал нищий, а был король

Усталые ботинки скребут пыль дорог

И вот я в пути, веду пером по бумаге

В полумраке коптит свеча —

Сумерки придают новый вид вещам

На ту сторону выйду сейчас собранным

Ведь призрачный странник одинок в мире теней

Днём и ночью с собой наедине

Ты вроде бы видишь, но больше его здесь нет

Даже когда солнце взошло в зенит

Мир погрузился во тьму ещё сильней

«Ничего себе» — шепчешь под нос остервенело

Глаза застилает ненависть,

Но быть на виду — это ведь и не твой стиль

Там над пропастью висит мостик:

Спрячься, перейди на другую сторону

Быть зрячим среди слепых неудобно

На ощупь найди следы

Которые ведут в подземелья, катакомбы

Лабиринты, где тьма, мягкая как перина

И, как такового, не видно мира

Лишь тени порой мелькают в дверных проёмах

Это перевёрнутая вселенная

Нам хорошо, там где им хуёво…

В мире, где вокруг все врут

Моя тень — мой лучший друг

Куда бы не пошёл, тень следует по пятам

Я не видел людей никогда

В мире, где вокруг все врут

Моя тень — мой лучший друг

Куда бы не пошёл, тень следует по пятам

Я не видел людей никогда

Тень есть у всякой твари,

Но у тех, кто себя скрывает

Она как раз другая

Нельзя увидеть это глазами, но бывает

Парень на месте замер и озаряет

Он не такой как те, что рядом —

Сорван с другой грядки

И тень, вроде якоря, или невидимых оков

Вряд ли удержит в этом мире

Ведь путь выбран другой

Представь, весь мир вокруг — тёмная комната

Ты — чёрная кошка, в ней в углу свернувшаяся клубком

В душе уколы страха, уже потеряно

Ощущение пространства и времени

Вдруг два кремня, искра, и все страхи сгорели в костре

Вот и жизнь также, лишь недолгая вспышка в океане тьмы

Вечером на берегу озера я слышу, как шуршит камыш

И вижу, как пляшут тени, в отражении водной глади

Я потерялся тут, внутрь себя глядя

И так заебали эти вопросы, блядь:

«Кто я такой, зачем сопротивляюсь

Не легче ли стать одним из миллиардов

В рот вставить кляп

И бодро отплясывать у всех на виду под музыку абсурда»

Нет, лучше всё же скроюсь

Пусть покрывалом мне ляжет на плечи сумрак

Уйду в тень…

В мире, где вокруг все врут

Моя тень — мой лучший друг

Куда бы не пошёл, тень следует по пятам

Я не видел людей никогда

В мире, где вокруг все врут

Моя тень — мой лучший друг

Куда бы не пошёл, тень следует по пятам

Я не видел людей никогда

De middag zal komen en ik zal verdwijnen

Ik heb het al lang begrepen - inspanningen zijn zinloos

We zijn hier allemaal voor iets

En niet om de causale relatie van gebeurtenissen te vangen

Beter scoren en toegeven - we worden geleid door de blinde wil van het toeval

Het is alsof iemand tarotkaarten verspreidt

Stel je voor - je werd een bedelaar, en er was een koning

Vermoeide schoenen schrapen het stof van de wegen

En nu ben ik onderweg, ik schrijf met pen op papier

Een kaars rookt in de schemering -

Twilight geeft een nieuwe look aan dingen

Ik zal naar de andere kant gaan nu gemonteerd

De spookachtige zwerver is tenslotte alleen in de wereld van schaduwen

Dag en nacht alleen

Je lijkt het te zien, maar hij is er niet meer

Zelfs toen de zon op haar hoogste punt stond

De wereld is nog meer in duisternis gehuld

"Wauw" - je fluistert woedend binnensmonds

Ogen gevuld met haat

Maar in de openbaarheid zijn is niet jouw stijl.

Er hangt een brug over de afgrond:

Verstop je, kom naar de andere kant

Gezien worden tussen blinden is ongemakkelijk

Voel voor sporen

Die leiden naar kerkers, catacomben

Labyrinten waar de duisternis zo zacht is als een verenbed

En als zodanig is de wereld niet zichtbaar

Alleen schaduwen flikkeren soms in deuropeningen

Het is een omgekeerd universum

We voelen ons goed, waar ze zuigen...

In een wereld waar iedereen om je heen liegt

Mijn schaduw is mijn beste vriend

Waar je ook gaat, de schaduw volgt je op de hielen

Ik heb nog nooit mensen gezien

In een wereld waar iedereen om je heen liegt

Mijn schaduw is mijn beste vriend

Waar je ook gaat, de schaduw volgt je op de hielen

Ik heb nog nooit mensen gezien

Elk wezen heeft een schaduw,

Maar degenen die zichzelf verbergen

Ze is gewoon anders

Je kunt het niet met je ogen zien, maar het gebeurt

De man ter plaatse bevroor en verlicht

Hij is niet zoals de mensen om hem heen -

Van een ander bed geplukt

En een schaduw, zoals een anker, of onzichtbare boeien

Het is onwaarschijnlijk dat het stand houdt in deze wereld

Het gekozen pad is immers anders

Stel je voor dat de hele wereld om je heen een donkere kamer is

Je bent een zwarte kat, opgerold in een bal in de hoek

Prikkels van angst in mijn ziel, al verloren

Gevoel van ruimte en tijd

Plotseling twee vuurstenen, een vonk, en alle angsten verbrand in een vuur

Dat is ook het leven, slechts een korte flits in de oceaan van duisternis

's Avonds hoor ik aan de oever van het meer het ruisen van riet

En ik zie schaduwen dansen in de weerspiegeling van het wateroppervlak

Ik ben hier verdwaald, ik kijk in mezelf

En zo verknalde deze vragen, verdomme:

"Wie ben ik, waarom verzet ik me?

Is het niet makkelijker om een ​​van de miljarden te worden?

Steek een prop in je mond

En dans stevig voor iedereen op de muziek van het absurde"

Nee, ik verstop me liever

Laat de schemering als een sluier op mijn schouders vallen

Ik ga de schaduw in...

In een wereld waar iedereen om je heen liegt

Mijn schaduw is mijn beste vriend

Waar je ook gaat, de schaduw volgt je op de hielen

Ik heb nog nooit mensen gezien

In een wereld waar iedereen om je heen liegt

Mijn schaduw is mijn beste vriend

Waar je ook gaat, de schaduw volgt je op de hielen

Ik heb nog nooit mensen gezien