Осень - Август

1. Осень за стеклом оконных рам,

Снова тот портрет рисует мне.

Стал вдруг выплывать по вечерам,

На холодной и пустой стене

Выцветший от взглядов в полутьме,

В доме, где готовятся к зиме.

2.Дни проходят днями в суете,

Памятью прошедшей не остыв.

Тот рисунок на простой стене,

Вновь нельзя стереть не позыбыв,

Но некому отдать и все простить,

Совсем простить, и все забыть.

Припев: Плачет осень, листьями кружа,

Замирает сердце, чуть дыша,

Улетают птицы не спеша, и за ними просится душа

3.Осень бьется за моим окном,

Уносясь в прошедшее назад.

Ты бежишь под солнцем босиком,

Звонкий дождь идет на детский рад.

И ищу тебя я наугад,

В доме, что был радостью богат.

Припев

1. Herfst achter het glas van kozijnen,

Dat portret schildert me weer.

Hij begon plotseling te zwemmen in de avonduren,

Op een koude en lege muur

Vervaagd door blikken in het halfduister,

In een huis waar ze zich voorbereiden op de winter.

2. Dagen verstrijken van dag tot dag in ophef,

De herinnering aan het verleden is niet bekoeld.

Die tekening op een effen muur

Je kunt niet opnieuw wissen zonder te vergeten,

Maar er is niemand om alles te geven en te vergeven,

Volledig vergeven en alles vergeten.

Refrein: De herfst huilt, cirkelende bladeren,

Hart stopt, ademt een beetje,

Vogels vliegen langzaam weg, en de ziel vraagt ​​erom

3. De herfst klopt buiten mijn raam,

Terugdrijvend in het verleden.

Je rent op blote voeten onder de zon,

De rinkelende regen valt op de vreugde van de kinderen.

En ik zoek je willekeurig,

In een huis dat rijk was aan vreugde.

Refrein