Runaway - AURORA

I was listening to the ocean

I saw a face in the sun

But when I picked it up, that it vanished away

From my hand, daaaa

I had a dream when I was 7

Claiming my way in the dream

I saw piece of heaven

Waiting unpatient for me, daaaa

And I was running far away

Would I have known the world someday

Nobody knows, nobody knows

And I was dancing in the rain

And I felt alive and I can’t complain

No, take me home, take me home where I belong

I can’t take it anymore

I was painting a picture

The picture was a painting of you

And for a moment I thought you were here

But then again it wasn’t true, daaaa

And all this time I have been lying

About lying and secrets to myself

I’ve been putting sorrow to the highest place, on my shelf, dadida

And I was running far away

But I would know the world someday

Nobody knows, nobody knows

And I was dancing in the rain

And I felt alive and I can’t complain

No, take me home, take me home where I belong

I got no other place to go No, take me home, take me home where I belong

I got no other place to go No, take me home, take me home where I belong

I can’t take it anymore

And I felt like rain is falling down and

I fell like a stone against the ground

This emptiness inside my heart has been there from the start

And I felt like rain is falling down and

I fell like a stone against the ground

This emptiness inside my soul has been there all along

But I kept running, I kept running home

I kept ruinning, for a soft place to fall

And I was running far away

But I won’t know the worlds would end

No, take me home, take me home where I belong

I got no other place to go No take me home, take me home where I belong

I got no otherplace to go No take me home, take me home where I belong

I got no other place to go No take me home, take me home where I belong

I can’t take it anymore

Ik luisterde naar de oceaan

Ik zag een gezicht in de zon

Maar toen ik het oppakte, verdween het weg

Van mijn hand, daaaa

Ik had een droom toen ik 7 was

Mijn weg opeisen in de droom

Ik zag een stukje van de hemel

Wacht ongeduldig op mij, daaaa

En ik rende ver weg

Zou ik ooit de wereld hebben gekend

Niemand weet het, niemand weet het

En ik was aan het dansen in de regen

En ik voelde me levend en ik mag niet klagen

Nee, breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik kan er niet meer tegen

Ik was een foto aan het schilderen

De foto was een schilderij van jou

En even dacht ik dat je hier was

Maar nogmaals, het was niet waar, daaaa

En al die tijd heb ik gelogen

Over liegen en geheimen voor mezelf

Ik heb verdriet op de hoogste plaats gezet, op mijn plank, dadida

En ik rende ver weg

Maar op een dag zou ik de wereld kennen

Niemand weet het, niemand weet het

En ik was aan het dansen in de regen

En ik voelde me levend en ik mag niet klagen

Nee, breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik heb geen andere plek om naartoe te gaan Nee, breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik heb geen andere plek om naartoe te gaan Nee, breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik kan er niet meer tegen

En ik had het gevoel dat de regen naar beneden viel en

Ik viel als een steen op de grond

Deze leegte in mijn hart is er vanaf het begin geweest

En ik had het gevoel dat de regen naar beneden viel en

Ik viel als een steen op de grond

Deze leegte in mijn ziel is er altijd al geweest

Maar ik bleef rennen, ik bleef naar huis rennen

Ik bleef verpesten, voor een zachte plek om te vallen

En ik rende ver weg

Maar ik zal niet weten dat de werelden zouden eindigen

Nee, breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik heb geen andere plek om naartoe te gaan Nee breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik heb geen andere plek om naartoe te gaan Nee breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik heb geen andere plek om naartoe te gaan Nee breng me naar huis, breng me naar huis waar ik thuishoor

Ik kan er niet meer tegen