Sordid - Aura Noir

Intoxicate yourself

Be drunken without cease

Remembrance drifts in the frozen wind

The slave of hunger, now enjoy being free

Sordid grace

In a torn soul

Burns the soil

Expanding void

Fierce flesh left to boil

On the bones of my deliverance

Stench travels, crawls with the flame

Echoing through my mortal shame

All the pleasures I might have

Sealed as sparks in a dark gem

Unleashed as rage

Reborn as scorching flames

… eyes inflame the night

… eyes penetrate the light

… behold new forms of life

Bedwelm jezelf

Onophoudelijk dronken zijn

Herinnering drijft in de bevroren wind

De slaaf van de honger, geniet er nu van om vrij te zijn

smerige genade

In een verscheurde ziel

Verbrandt de grond

Uitbreiden van leegte

Woest vlees dat nog moet koken

Op de botten van mijn verlossing

Stank reist, kruipt met de vlam

Weergalmend door mijn doodse schaamte

Alle geneugten die ik zou kunnen hebben

Verzegeld als vonken in een donkere edelsteen

Ontketend als woede

Herboren als verschroeiende vlammen

… ogen doen de nacht ontvlammen

… ogen dringen door het licht

… aanschouw nieuwe vormen van leven