Tides - As Cities Burn

She’s now my new sun.

She don’t speak but somehow calls me.

Automated exchanges make us not lovers,

But feigners, we are only strangers.

Not estranged to regret,

Not estranged to what follows our faulty steps.

Ocean tides move to the voice of the moon,

Strange how we move.

How strange that I move to the voice of the moon,

Love ringing out of tune.

Regret once kept me from her door,

But every time wore off more and more.

So now we’re back here,

Playing sincere with a new set of bones.

We are strange.

Not estranged to regret.

Not estranged to what follows our faulty steps.

Ocean tides move to the voice of the moon,

Strange how we move.

How strange that I move to the voice of the moon,

Love ringing out of tune.

Leave your bad limbs behind,

For they are conduits to the heart.

Ze is nu mijn nieuwe zon.

Ze praat niet, maar belt me ​​op de een of andere manier.

Geautomatiseerde uitwisselingen maken ons geen geliefden,

Maar veinzers, we zijn slechts vreemden.

Niet vervreemd van spijt,

Niet vervreemd van wat volgt op onze foutieve stappen.

Oceaangetijden bewegen naar de stem van de maan,

Vreemd hoe we ons voortbewegen.

Hoe vreemd dat ik beweeg naar de stem van de maan,

Liefde die vals klinkt.

Spijt hield me ooit van haar deur,

Maar elke keer ging er meer en meer verloren.

Dus nu zijn we terug hier,

Oprecht spelen met een nieuwe set botten.

We zijn vreemd.

Niet vervreemd van spijt.

Niet vervreemd van wat volgt op onze foutieve stappen.

Oceaangetijden bewegen naar de stem van de maan,

Vreemd hoe we ons voortbewegen.

Hoe vreemd dat ik beweeg naar de stem van de maan,

Liefde die vals klinkt.

Laat je slechte ledematen achter,

Want ze zijn leidingen naar het hart.