Child Prodigy - Arto Lindsay

His own private math is as big as life

It’s all aftermath, burns in stripes so bright

He sees right through walls, right through the

writing on them

Two years old and playing those games

He’s not tame, he’s not slim yet

Feed him, give him to eat — child prodigy

His head is barely hard, he’s so hard headed

Hair isn’t hardly parted he’s a man of parts

You can’t be jealous, he just makes you feel bigger

Two years old and he’ll never be the same

He’s not trained to put you through your paces

Feed him, give him to eat — child prodigy

Child prodigy, all wizardry and charm is yours

A children’s child, child of a child, prodigy

Take it all in till you cry

There’s always more blue

Grazing, grazing

More laziness to make you cry

Zijn eigen privé-wiskunde is zo groot als het leven

Het is allemaal nasleep, brandt in strepen zo helder

Hij ziet dwars door muren, dwars door de

erop schrijven

Twee jaar oud en die spelletjes aan het spelen

Hij is niet tam, hij is nog niet slank

Geef hem te eten, geef hem te eten - wonderkind

Zijn hoofd is nauwelijks hard, hij is zo koppig

Haar is nauwelijks gescheiden, hij is een man van delen

Je kunt niet jaloers zijn, hij laat je gewoon groter voelen

Twee jaar oud en hij zal nooit meer hetzelfde zijn

Hij is niet getraind om u te helpen uw stappen te doorlopen

Geef hem te eten, geef hem te eten - wonderkind

Wonderkind, alle tovenarij en charme is van jou

Een kinderkind, kind van een kind, wonderkind

Neem het allemaal in je op tot je huilt

Er is altijd meer blauw

Weiden, weiden

Meer luiheid om je aan het huilen te maken