The Promise Of Never - Arsis

To make believes there is no guilty, to wield the liar’s dagger

And clasp his hand to celebrate the countless unborn bastards

To praise the guilt some more, in the eyes of the fallen

Embracing the swine, this foreplay strangulation

(Beaten, reject, hollow)

Though your disease is ever mine, I give you diamonds

And in an act to seal the oath, I gave you roses, be careful of the fucking

thorns

In your eyes I saw the end, and these were your words, the promise of never

Still in denial of the fact that our feeling dissolve

I took your evil skin away with the blade of the liar’s dagger

And clasped your hand to celebrate your vile unborn bastard

Om te geloven dat er geen schuld is, om de dolk van de leugenaar te hanteren

En zijn hand vastgrijpen om de talloze ongeboren klootzakken te vieren

Om de schuld nog wat meer te prijzen, in de ogen van de gevallenen

Het omarmen van de zwijnen, deze wurging van het voorspel

(Geslagen, afwijzen, hol)

Hoewel jouw ziekte altijd de mijne is, geef ik je diamanten

En in een daad om de eed te bezegelen, gaf ik je rozen, pas op voor de verdomde

doornen

In je ogen zag ik het einde, en dit waren je woorden, de belofte van nooit

Nog steeds in ontkenning van het feit dat ons gevoel oplost

Ik nam je boze huid weg met het lemmet van de leugenaarsdolk

En greep je hand om je verachtelijke ongeboren klootzak te vieren