On My Way - Army Of Me

«Head To The Heart» is the name of the road

'Cross mountains, valleys, switchbacks, and stones

The longest of journeys that I’ve ever known

To take me, take me home

I walked for many-a-miles, many-a-days

Months became years, they asked me my age

I said, «I couldn’t see what difference it makes

Once we reach, we reach home»

Off in the distance, there must be a place

Somewhere to find rest, some light on your face

She said, «I've always been open

So come through my gate.»

I said, «Love, I’m on my way

I’m on my way»

I started to doubt that I might arrive

Sometimes I wandered and one time I cried

On the breast of a woman who paid a high price

To say «yes»

«Yes» to home

I asked her, «What does it feel like?»

«And how will I know?»

«How long must I wait?»

«Which way do I go?»

She said, «I've always been open

So come through my gate.»

I said, «Love, I’m on my way

I’m on my way»

One day in the distance, a mountain did rise

But one that was different, it wore a disguise

I saw my destination for the first time

Yes, I saw it clearly, but not with my eyes

And when I arrived I met a young man

He showed me his heart

He showed me his hands

He wore a strange crown

Said it hurts where he stands, but «welcome

Welcome home»

I said, «Show me the table

I’m a traveling man

I’ll eat every last crumb

I’ll take all that I can

And she said, «I've always been open

So come through my gate.»

I said, «Love, I’m on my way

I’m on my way»

So, «Head To The Heart» is the name of the road

'Cross mountains, valleys, switchbacks, and stones

The longest of journeys that I’ve ever known

To take me, take me home

'Head To The Heart' is de naam van de weg

'Kruis bergen, valleien, haarspeldbochten en stenen over'

De langste van de reizen die ik ooit heb gekend

Als je me wilt brengen, breng me dan naar huis

Ik heb vele kilometers, vele dagen gelopen

Maanden werden jaren, ze vroegen me mijn leeftijd

Ik zei: "Ik kon niet zien wat voor verschil het maakt"

Zodra we aankomen, bereiken we thuis»

In de verte moet er een plaats zijn

Ergens om rust te vinden, wat licht op je gezicht

Ze zei: "Ik ben altijd open geweest"

Dus kom door mijn poort.»

Ik zei: "Liefde, ik ben onderweg"

Ik ben onderweg"

Ik begon te twijfelen of ik zou aankomen

Soms dwaalde ik en een keer huilde ik

Op de borst van een vrouw die een hoge prijs betaalde

Om 'ja' te zeggen

«Ja» tegen huis

Ik vroeg haar: "Hoe voelt het?"

"En hoe zal ik dat weten?"

"Hoe lang moet ik wachten?"

"Welke kant moet ik op?"

Ze zei: "Ik ben altijd open geweest"

Dus kom door mijn poort.»

Ik zei: "Liefde, ik ben onderweg"

Ik ben onderweg"

Op een dag in de verte kwam er een berg op

Maar een die anders was, hij droeg een vermomming

Ik zag mijn bestemming voor het eerst

Ja, ik zag het duidelijk, maar niet met mijn ogen

En toen ik aankwam ontmoette ik een jonge man

Hij liet me zijn hart zien

Hij liet me zijn handen zien

Hij droeg een vreemde kroon

Zei dat het pijn doet waar hij staat, maar "welkom"

Welkom thuis"

Ik zei: "Laat me de tafel zien"

Ik ben een reizende man

Ik eet elke laatste kruimel op

Ik zal alles nemen wat ik kan

En ze zei: "Ik ben altijd open geweest"

Dus kom door mijn poort.»

Ik zei: "Liefde, ik ben onderweg"

Ik ben onderweg"

Dus, "Hoofd naar het hart" is de naam van de weg

'Kruis bergen, valleien, haarspeldbochten en stenen over'

De langste van de reizen die ik ooit heb gekend

Als je me wilt brengen, breng me dan naar huis