Face-Gravity - Arms

The sound of fingers

Scratching slow behind the wall

You tried to hold me closer so

I wouldn’t heed the call

They’re on our doorstep

Peaking grinning through the blinds

We’ll never wear our skeletons right

We kept our closets locked and tight

Any day now

With the flame of the sun in the south

We’ll take our paces, have it out

The lives of others

With their short hairs entwined

They keep our eyes a-cornered with crows

They make the sirens sing and sigh

Any day now

We’ll comb our grey hairs aside

We’re nervous kids who twitch in time

We’re phantom limbs that itch at night

Any day now

When the weight comes a tumbling down

We’ll skin our knees and beat the ground

Sing it so soft

Clutching hope like a corner of cloth

And now i know your peaks and troughs

And the stains that’ll never come off

Just leave it alone

You’ll never save a sailing soul

Such a long face

With a pull like a body in space

The pieces falling into place

Then it came down

With a low, undeniable sound

We’ll go down easy, paint the town

We deserve everything that we found

Het geluid van vingers

Langzaam krabben achter de muur

Je probeerde me dichter vast te houden, dus

Ik zou geen gehoor geven aan de oproep

Ze staan ​​voor de deur

Peaking grijnzend door de jaloezieën

We zullen onze skeletten nooit goed dragen

We hielden onze kasten op slot en goed vast

Elk moment

Met de vlam van de zon in het zuiden

We nemen onze stappen, hebben het uit

Het leven van anderen

Met hun korte haren ineengestrengeld

Ze houden onze ogen in een hoek van de kraaien

Ze laten de sirenes zingen en zuchten

Elk moment

We kammen onze grijze haren opzij

We zijn nerveuze kinderen die op tijd trillen

We zijn fantoomledematen die 's nachts jeuken

Elk moment

Wanneer het gewicht naar beneden tuimelt

We zullen onze knieën villen en de grond verslaan

Zing het zo zacht

Hoop vasthoudend als een lap stof

En nu ken ik je pieken en dalen

En de vlekken die er nooit meer uit gaan

Laat het gewoon met rust

Je zult nooit een zeilende ziel redden

Zo'n lang gezicht

Met een trekkracht als een lichaam in de ruimte

De stukjes vallen op hun plaats

Toen kwam het naar beneden

Met een laag, onmiskenbaar geluid

We gaan rustig aan, schilderen de stad

We verdienen alles wat we hebben gevonden