Curtains - Arms

Oh what a season we had

Of wading in over our heads

We baked in our skins till the sun was a sliver

And half-dead

When will these shadows retire

From haunting the hems of our days

You were the liar and i was on fire

In my way

I couldn’t love you enough

The light’s on the porch and the key’s in the lock

And now all that matters is if we were happy or not

This was the least I could do

With room in the back and designs on you

To skip to the ending through scenes half-remembered

And half-true

A house full of dust and decay

A room full of orderlies wracking their brains

And I stay up wondering if we were in love or insane

Oh wat een seizoen hadden we

Over onze hoofden heen waden

We bakten in onze huid tot de zon een splinter was

En halfdood

Wanneer gaan deze schaduwen met pensioen?

Van het rondspoken in de zoom van onze dagen

Jij was de leugenaar en ik stond in brand

In mijn weg

Ik kan niet genoeg van je houden

Het licht is op de veranda en de sleutel zit in het slot

En nu is het enige dat telt, of we gelukkig waren of niet

Dit was het minste wat ik kon doen

Met ruimte achterin en ontwerpen aan jou

Om naar het einde te gaan door scènes die half onthouden zijn

En half waar

Een huis vol stof en verval

Een kamer vol met verplegers die hun hersens kraken

En ik blijf op en vraag me af of we verliefd of gek waren