Лорелея - Аркаим

На реке, на широкой,

Буйным знойным потоком,

Танцевала, смеялась,

Приглашая тайком…

И в душе, незабвенный,

Кто из странников смелый,

Оставался в безбрежном,

Тяжком царстве моем.

Припев

Боль взяла мою руку,

Смерть взяла твою душу.

Не ходи и не слушай

Лорелеи гласа…

Аль уйдешь, то примеришь

Ты венок из рябины —

Песней роешь могилы,

А по сердцу слеза.

2 куплет

Было время, я знала,

Я ждала, я скучала,

У предлесья стояла

В ожиданье весны.

Сердце окаменело,

Мое бренное тело

Реки бросили в бездну

Со скалистой косы.

Припев

Легкий шаг, взор горит,

Подойди ко мне поближе…

Я одна — твой Бог велит,

Не обижу… Ненавижу.

Руку дай — и в тот же миг

Сердце взорвалось на части!

Мертвый взор меня пленит,

Жалость не имеет власти…

Припев

Лишь в ночное цветенье,

Лунных запахов тленье

Сердце той возрожденье

Ждет в предлесье весны…

Op de rivier, op de brede,

Gewelddadige zwoele stroom,

Dansen, lachen,

Stiekem uitnodigend...

En in de ziel, onvergetelijk,

Welke van de zwervers is moedig,

Bleef in het grenzeloze

Mijn zware koninkrijk.

Refrein

Pijn nam mijn hand

De dood heeft je ziel weggenomen.

Ga niet en luister niet

Lorelei-stem...

Al als je weggaat, probeer het dan

Je bent een lijsterbessenkrans -

Graven graaf je met liedjes

En een traan in mijn hart.

vers 2

Er was een tijd, ik wist het

Ik heb gewacht, ik heb gemist

Op de voorgrond stond

In afwachting van de lente.

Het hart veranderde in steen

mijn sterfelijk lichaam

De rivieren werden in de afgrond gegooid

Van een rotsachtig spit.

Refrein

Lichte stap, ogen branden,

Kom dichterbij me...

Ik ben alleen - jouw God beveelt

Ik zal niet beledigen... Ik haat het.

Geef me je hand - en op hetzelfde moment

Hart explodeerde in stukken!

Dode ogen boeien me

Medelijden heeft geen macht...

Refrein

Alleen in de nachtbloei

Maan ruikt verval

Het hart van die wedergeboorte

Wachten in de voorhoede van de lente...