Мрак - Арда

Род, я сын Твой,

Может я слепой, но вижу слишком хорошо.

Я — вот лик мой, волк — мой лик второй,

Я демон из глуши лесной.

Может быть, не там я искал,

И что-то не так, словно потерял

Слов дар, сон и покой,

Я спорил с самой судьбой…

Вирий видел я,

Велес ждал меня,

Перуну клялся и мечу.

Там, где нет дня,

В царстве огня сам задул свою свечу.

Книга Судеб — Ты мне больше не страшна!

Мой последний бой…

Буду рабом, буду слугой,

Буду бежать вдаль за тобой…

Пей мою кровь — это не яд,

Звери не знают дороги назад.

Вот и ответ, сломлен хребет,

Но мне не познать серый рассвет,

Выпадет снег в чаще лесной,

Только в душе жалобный вой…

Книга Судеб — Ты мне больше не страшна!

Мой последний бой…

Буду рабом, буду слугой,

Буду бежать вдаль за тобой…

Пей мою кровь — это не яд,

Звери не знают дороги назад.

Вот и ответ, сломлен хребет,

Но мне не познать серый рассвет,

Выпадет снег в чаще лесной,

Только в душе жалобный вой…

Rod, ik ben je zoon,

Misschien ben ik blind, maar ik zie te goed.

Ik ben mijn gezicht, de wolf is mijn tweede gezicht,

Ik ben een demon uit de wildernis van het bos.

Misschien niet waar ik keek,

En er is iets mis, alsof het verloren is

Woorden geschenk, slaap en vrede,

Ik had ruzie met het lot zelf...

Ik zag Viry

Veles wachtte op mij

Perun zwoer op het zwaard.

Waar geen dag is

In het rijk van vuur blies hij zelf zijn kaars uit.

Book of Fate - Je bent niet langer bang voor mij!

Mijn laatste gevecht...

Ik zal een slaaf zijn, ik zal een dienaar zijn

Ik zal voor je wegrennen...

Drink mijn bloed, het is geen vergif

Dieren weten de weg niet terug.

Hier is het antwoord, de rug is gebroken,

Maar ik ken de grijze dageraad niet,

Sneeuw zal vallen in het bos,

Alleen in de ziel een klagend gehuil ...

Book of Fate - Je bent niet langer bang voor mij!

Mijn laatste gevecht...

Ik zal een slaaf zijn, ik zal een dienaar zijn

Ik zal voor je wegrennen...

Drink mijn bloed, het is geen vergif

Dieren weten de weg niet terug.

Hier is het antwoord, de rug is gebroken,

Maar ik ken de grijze dageraad niet,

Sneeuw zal vallen in het bos,

Alleen in de ziel een klagend gehuil ...