Song of the Pearl - Arbouretum

nights were spent waiting for days

back in the brown times

and there in the rising midwinter’s sun

was abraham’s ram caught in the thicket

and what appeared

was told in turbulence on the water

when she was near

there could be no home apart from this

but now its gone, long gone-

when I look out across a clearing

it is obscured

out on an ocean dark and vast

two fishes tied, at alpha are bound

waving a pole and waking the dead

the goatherder turned the shining stars

and so turned she,

and there awoke a staring eye

but not a mouth-

I’d become as passerby

O in a world long gone

she waits, she waits for me

horizons sing

I saw her last

in a hazy, dark, and crowded room

stramlined and fast

shameless with everyone

and when the last song’s playing

here she comes, carring a pitcher

to fill the flood

nachten werden dagenlang gewacht

terug in de bruine tijden

en daar in de opkomende midwinterzon

was Abrahams ram gevangen in het struikgewas?

en wat verscheen?

werd verteld in turbulentie op het water

toen ze in de buurt was

er zou geen huis kunnen zijn behalve dit

maar nu is het weg, lang weg-

als ik uitkijk over een open plek

het is verduisterd

op een donkere en uitgestrekte oceaan

twee vissen vastgebonden, op alfa zijn gebonden

met een paal zwaaien en de doden wakker maken

de geitenhoeder draaide de stralende sterren

en zo draaide ze zich om,

en daar werd een starend oog wakker

maar geen mond-

Ik zou als voorbijganger worden

O in een lang vervlogen wereld

ze wacht, ze wacht op mij

horizonten zingen

Ik zag haar voor het laatst

in een wazige, donkere en overvolle ruimte

gestroomlijnd en snel

schaamteloos met iedereen

en wanneer het laatste nummer wordt afgespeeld

hier komt ze, met een kruik

om de vloed te vullen