Le Miroir des Péchés - Aorlhac

Au sommet d’une colline contournée à sa base par la Loire

Gisent les ruines du château de Montsuc

Dont les sombres tours reflètent les atrocités commises jadis

Voici ce que racontent les vieilles femmes le soir à la veillée

Le dernier des seigneurs rançonnait voyageurs et marchands

Il battait les paysans et les faisait pendre

Enlevant les jeunes filles pour les martyriser

Il faisait placer dans le feux les pieds des enfants

Qui braconnaient en ses terres

Il laissa mourir une belle jeune noble

Dans une lente agonie pour la punir de sa résistence

Mais un beau jour, le baron de Montsuc disparut

Des voyageurs affirment qu’un animal

Dont les yeux lançaient des éclairs et la gueule des flammes

Dévorait hommes et animaux avec la vitesse du vent

S’acharnait sur les femmes et enfants

Enlevant les jeunes filles qui gardaient leurs troupeaux

Ont eut recours aux neuvaines et aux prières pour ses débarrasser de ce fléau

Aucun chasseur n’osait affronter l’animal surnaturel

On trouvait des membres d’enfants disséminés sous les arbres

Un soir, le monstre tentait d’emporter une jeune fille

Entendant les cris désespérés, un bûcheron

D’un coup de cognée brise les reins de l’animal

La bête blessée se métamorphosa

En la personne du baron expirant tous ses pêchés

La légende conserve le souvenir des méfaits des seigneurs

Dont un grand nombre seront punis aux Grands-jours d’Auvergne

Op de top van een heuvel die aan de voet wordt omzeild door de Loire

Liggen de ruïnes van het kasteel van Montsuc

Wiens donkere torens de wreedheden van weleer weerspiegelen

Dit zeggen de oude vrouwen 's avonds bij de wake

De laatste van de heren hield reizigers en kooplieden losgeld

Hij sloeg de boeren en hing ze op

Jonge meisjes ontvoeren om ze te martelen

Hij liet de voeten van de kinderen in het vuur steken

Die stroopte in zijn land

Hij liet een mooie jonge edelvrouw achter om te sterven

In een langzame doodsangst om haar te straffen voor haar weerstand

Maar op een mooie dag verdween de Baron de Montsuc

Reizigers beweren dat het een dier is

Wiens ogen flitsten en monden vlamden

Verslonden mensen en dieren met de snelheid van de wind

Opgejaagde vrouwen en kinderen

Ontvoering van de maagden die hun kudde bewaakten

Hebben hun toevlucht genomen tot novenen en gebeden om hen van deze plaag te verlossen

Geen enkele jager durfde de confrontatie aan te gaan met het bovennatuurlijke dier

Verspreid onder de bomen werden kinderledematen gevonden

Op een avond probeerde het monster een jong meisje mee te nemen

Het horen van de wanhopige kreten, een houthakker

Met een bijl breekt de lendenen van het dier

Het gewonde beest veranderde

In de persoon van de baron die al zijn zonden kwijtraakt

De legende bewaart de herinnering aan de wandaden van de heren

Velen van hen zullen worden gestraft tijdens de Grote Dagen van de Auvergne