Onnellinen - Antti Tuisku

Meen, minne mun mentävä on.

Eteen avautuu tuntematon.

Pääsin jo yli sen,

Painavan eilisen.

Siirsin kallioita

Mursin muurit

Koska tiesin, että täytyy

Kielsin kohtaloita

Poistin pilvet tieltä

Jotta valo löytyy

Oon vihdoinkin onnellinen

Varjoon, enää mä kurkota en Taakseni talvi jää

Voin elää, hengittää

Siirsin kallioita

Mursin muurit

Koska tiesin, että täytyy

Kielsin kohtaloita

Poistin pilvet tieltä

Jotta valo löytyy

Kaikkeni mä annoin

Itselleni vannoin

Taakkaa jota kannoin

Mä en raahaa enää koskaan

Siirsin kallioita

Mursin muurit

Koska tiesin, että täytyy

Kielsin kohtaloita

Poistin pilvet tieltä

Jotta valo löytyy

Kuljin umpikujaa

Miettimättä lujaa

Kunnes päätin

Etten nojaa siihen

Mikä sortuu niskaan

Ik ben waar ik heen moet.

Het onbekende opent zich vooraan.

Ik ben er al overheen

Zwaar gisteren.

Ik heb de kliffen verplaatst

Ik brak de muren

Omdat ik wist dat ik moest

Ik ontkende het lot

Ik heb de wolken van de weg gehaald

Zodat het licht gevonden kan worden

Ik ben eindelijk blij

In de schaduw reik ik niet meer naar de winter

Ik kan leven, ademen

Ik heb de kliffen verplaatst

Ik brak de muren

Omdat ik wist dat ik moest

Ik ontkende het lot

Ik heb de wolken van de weg gehaald

Zodat het licht gevonden kan worden

Ik heb alles gegeven

Ik zwoer mezelf

De last die ik droeg

Ik zal nooit meer slepen

Ik heb de kliffen verplaatst

Ik brak de muren

Omdat ik wist dat ik moest

Ik ontkende het lot

Ik heb de wolken van de weg gehaald

Zodat het licht gevonden kan worden

Ik zat op een dood spoor

Zonder hard na te denken

Tot ik besloot

ik leun er niet op

Die instort op de nek