Не уходи - Anton Markus

К тебе прижаться хочется, не уходи!

Не уходи!

Не уходи!

Не уходи!

Не уходи!

Наступит утро, и я увижу тебя,

И как будто золото нового дня —

Прольёт солнце на города крыши,

Ведь со мной — это утро тобою дышит!

Объяснить не могу, я и сам не знаю —

Даже когда ты рядом — я по тебе скучаю.

В твоих глазах нереальных, я растворяюсь.

Ты — моё море, мой ветер;

ты мой парус.

Как песня не под фонограмму,

Ты как любимое кино без рекламы.

Коснись руки моей, чувствуешь мой ритм?

Который в сердце звучит, как молитва.

И я не знаю, что сейчас с нами происходит.

И что сегодня мы с тобою насумасбродим.

Нам улыбаются прохожие почему-то,

Тебя в этот день мне подарило утро.

Припев:

К тебе прижаться хочется, как в первый раз!

Нежность твоей руки — здесь и сейчас!

И пусть одиночество гасит огни…

К тебе прижаться хочется — не уходи!

Не уходи… Не уходи…

Не уходи… Не уходи…

И может кто-то скажет: «Парень, ну так нельзя!

Ведь лучше думать о Pемном, а не жить во снах»

Но разве что-то на земле может быть чудесней,

Чем перечитывать Non-Stop твои SMS-ки…

Провожать тебя под вечер или ждать утром,

Думать только о тебе напролёт сутки.

И потом, как-то днём написать песню:

О тебе и обо мне, о нас вместе!

Припев:

К тебе прижаться хочется, как в первый раз!

Нежность твоей руки — здесь и сейчас!

И пусть одиночество гасит огни…

К тебе прижаться хочется — не уходи!

Не уходи… Не уходи…

Не уходи… Не уходи…

Не уходи!

Не уходи…

Не уходи!

Не уходи…

Не уходи!

К тебе прижаться хочется, как в первый раз!

Нежность твоей руки — здесь и сейчас!

И пусть одиночество гасит огни…

К тебе прижаться хочется — не уходи!

Не уходи…

Наступит утро, и я увижу тебя,

И как будто золото нового дня —

Прольёт солнце на города крыши,

Ведь со мной — это утро тобою дышит.

Ik wil tegen je aankruipen, ga niet weg!

Ga niet weg!

Ga niet weg!

Ga niet weg!

Ga niet weg!

De ochtend zal komen en ik zal je zien

En alsof het goud van een nieuwe dag -

De zon zal schijnen op de daken van de stad,

Immers, met mij - deze ochtend ademt je!

Ik kan het niet uitleggen, ik weet het zelf niet -

Zelfs als je in de buurt bent, mis ik je.

In jouw onwerkelijke ogen, los ik op.

Jij bent mijn zee, mijn wind;

jij bent mijn zeil.

Als een nummer niet onder de soundtrack,

Je bent als een favoriete film zonder advertenties.

Raak mijn hand aan, voel je mijn ritme?

Wat in het hart klinkt als een gebed.

En ik weet niet wat er nu met ons gebeurt.

En dat we vandaag gek met je gaan doen.

Om de een of andere reden glimlachen voorbijgangers naar ons,

De ochtend gaf me jou die dag.

Refrein:

Ik wil met je knuffelen, zoals voor de eerste keer!

De tederheid van je hand is hier en nu!

En laat eenzaamheid de vuren doven...

Ik wil met je knuffelen - ga niet weg!

Ga niet... Ga niet...

Ga niet... Ga niet...

En misschien zegt iemand: “Jongen, dat kun je niet doen!

Het is tenslotte beter om aan Belt te denken en niet in dromen te leven "

Maar kan iets op aarde wonderbaarlijker zijn,

Hoe u Non-Stop uw SMS-ki...

's Avonds begeleiden of 's morgens wachten,

De hele dag alleen aan jou denken.

En dan, op een middag, schrijf een lied:

Over jou en mij, over ons samen!

Refrein:

Ik wil met je knuffelen, zoals voor de eerste keer!

De tederheid van je hand is hier en nu!

En laat eenzaamheid de vuren doven...

Ik wil met je knuffelen - ga niet weg!

Ga niet... Ga niet...

Ga niet... Ga niet...

Ga niet weg!

Ga niet weg...

Ga niet weg!

Ga niet weg...

Ga niet weg!

Ik wil met je knuffelen, zoals voor de eerste keer!

De tederheid van je hand is hier en nu!

En laat eenzaamheid de vuren doven...

Ik wil met je knuffelen - ga niet weg!

Ga niet weg...

De ochtend zal komen en ik zal je zien

En alsof het goud van een nieuwe dag -

De zon zal schijnen op de daken van de stad,

Immers, met mij - deze ochtend ademt je.