Rome Armed To The Teeth - Antemasque

She was living in the Federal District

Where the eagle held a snake in her hand

When he walked in from the outside

Where he hung the moon and the stars

Her future prospered in the night sky

But she’d be caught in the maelstrom of love

She must have thought he wouldn’t hurt her

A love like that should last forever

But she was

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

Years later they’d find comfort in a family

But the fraying came undone at the brow

She took one look

And stood by her intuition

And wondered, was it her time?

So she decided that her future

Was to shoot the moon and cross the stars

She couldn’t trust that he wouldn’t hurt her

A love like that should last forever

But she was

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

For every omen

She’d hold them

And store them alone

Inside her clouds

What was that moment

He’d stolen them

And stored them alone

Inside her cloud

One look into her eyes and you’d know the courage behind her thousand yards of

stare

She’d forego all the wealth

And start over again

Over the borderline

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

Rome armed to the teeth

Rome armed to the teeth

She had to get out

She had to get out

Ze woonde in het Federaal District

Waar de adelaar een slang in haar hand hield

Toen hij van buiten naar binnen liep

Waar hij de maan en de sterren hing

Haar toekomst was voorspoedig aan de nachtelijke hemel

Maar ze zou worden gevangen in de maalstroom van liefde

Ze moet gedacht hebben dat hij haar geen pijn zou doen

Zo'n liefde zou voor altijd moeten duren

Maar ze was

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit

Jaren later zouden ze troost vinden in een gezin

Maar het rafelen kwam ongedaan bij het voorhoofd

Ze wierp een blik

En stond bij haar intuïtie

En vroeg zich af, was het haar tijd?

Dus besloot ze dat haar toekomst

Was om op de maan te schieten en de sterren over te steken

Ze kon er niet op vertrouwen dat hij haar geen pijn zou doen

Zo'n liefde zou voor altijd moeten duren

Maar ze was

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit

Voor elk voorteken

Ze zou ze vasthouden

En bewaar ze alleen

In haar wolken

Wat was dat moment?

Hij had ze gestolen

En ze alleen opgeslagen

In haar wolk

Eén blik in haar ogen en je zou de moed kennen achter haar duizend meter van

staren

Ze zou afzien van alle rijkdom

En opnieuw beginnen

Over de grens

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit

Rome tot de tanden bewapend

Rome tot de tanden bewapend

Ze moest eruit

Ze moest eruit