Acts of Man - Anopheli

the stain of mans ambition

in the excrement of trenches

in the stench of entrails

in the trembling hands

of frightened pawns with guns

frigid in their urine fortune

of graves already dug

where wounds would cease to fester

and life clung to corpses

this irrepressible

pointless triumph

in the wreak of gangrene

in the bogs of sepsis

life sought refuge

amongst the bodies dead

why is the engine of you

comprised of toiling innocence

wrung for the oils in your

lamps, to grease your bayonets?

flesh for fresh munitions

the trade seems ever in your favour

the mauve bruise limbs offer

under sodden woollen sleeves

I can see the flutter cadence

animate life amongst pinguid ribs

the yearn from chasmal sleep

steeped in slurry pall

you hope to preserve

the tallow of you

irrational lines

demarcating

that which is worthy of living

that which is worthy of nothing

the chronology

is never sacred

the vagrant drag

is ever close

It will come

for your chalice empty

for the altar piece

asking of you for everything

(Recipient)Your proboscis seeks nectar

purulent leak of ages

the red of rust on shackles

in the bowels of sinless men

on the trail of tears

in the soiled blankets

you will find uncountable

marks of the guilty

you cannot possibly know

the dark that resides in man

I promise you, I can

appoint blame with accuracy

the wrongs of antiquity

it is apology you seek

The twine of binding atrocities?

The nod to our failings?

pantheon of excuses

patsy for the errant cough

we teach the young to splutter

to choke on our choices

you will open chests

amongst organs the fat

will cling and reminisce

every stolen meal

It will fondly court

and savour each flavour

and smile without guilt

at the mouth it took it from

de smet van de ambitie van de mens

in de uitwerpselen van loopgraven

in de stank van ingewanden

in de bevende handen

van bange pionnen met geweren

ijskoud in hun urine-fortuin

van al gegraven graven

waar wonden zouden ophouden te etteren

en het leven klampte zich vast aan lijken

dit onstuitbare

zinloze triomf

in het aanrichten van gangreen

in de moerassen van sepsis

leven zocht toevlucht

tussen de lichamen dood

waarom is de motor van jou

bestaande uit zwoegende onschuld

uitgewrongen voor de oliën in je

lampen, om je bajonetten in te vetten?

vlees voor verse munitie

de handel lijkt altijd in uw voordeel

de paarse kneuzing ledematen bieden

onder doorweekte wollen mouwen

Ik zie de fluttercadans

animeren het leven tussen pinguid-ribben

het verlangen naar diepe slaap

doordrenkt van drijfmest

je hoopt te behouden

het talg van jou

irrationele lijnen

afbakenen

dat wat het waard is om te leven

dat wat niets waard is

de chronologie

is nooit heilig

de zwerver

is ooit dichtbij

Het zal komen

voor je kelk leeg

voor het altaarstuk

om alles van je te vragen

(Ontvanger) Je slurf zoekt nectar

etterig lek van leeftijden

het rood van roest op boeien

in de ingewanden van zondeloze mannen

op het spoor van tranen

in de vuile dekens

je zult ontelbaar vinden

tekens van de schuldige

je kunt het onmogelijk weten

het duister dat in de mens woont

Ik beloof je, ik kan het

benoem de schuld nauwkeurig

de fouten van de oudheid

het is een verontschuldiging die je zoekt

Het touw van bindende wreedheden?

De knipoog naar onze tekortkomingen?

pantheon van excuses

patsy voor de dolende hoest

we leren de jongeren sputteren

om te stikken in onze keuzes

je zal kisten openen

onder organen het vet

zal zich vastklampen en herinneringen ophalen

elke gestolen maaltijd

Het zal liefdevol hof maken

en geniet van elke smaak

en glimlach zonder schuldgevoel

aan de mond waar het vandaan kwam