At Now - Anna Nalick

I’ve run races

Straight like laces

My left writes rhymes

When it’s all wrong in my right mind

My left don’t know

Where my right goes

Or soul out window blows

Ego shows up apropos though

Head like driving range

I say I can change

It just tells me I’m lying

Bullets through my brain

You should hear how

They shoot me down when I’m trying

So this is where you’re at now

Lost your man and your big house

So you can sit at your piano twenty hours a day

And write a thousand words out of fear you’ve got nothing to say

But I wanna get some

Have fun while I’m still young

Shotgun in the old flesh-bag tonight

Cry about it, I’m gonna have the time of your life

Your life, your life

Hubris loses me

Sleep and true love seeps

Through the cracks in the walls

It says I’m too far gone

Crossed the Rubicon

On the way to the ball

This is where you’re at now

Epsom salt in the bathtub

'Cause that seven o’clock walk left you cold

And the Tums don’t work, cotton candy vomit in the bowl

And the night sits

On the water like an oil slick

Around island breasts still swollen high

Over burning lungs.

Did you have the time of my life?

My life, my life

And I said

Please don’t leave me alone

I’m high filling my young lungs

Locked in my new car

Please don’t leave me alone

I’m high, telephones and angels

Send me a new heart

And this is where I’m at now

On my knees in the back row

Anthropomorphizing love

That is who is what is what I’ve always know

So my left can

Hold hand hands with my right and

Skyrocket cross-sections first

Into creation’s ceiling and bust it open and find god

Who’ll say I don’t need a clever rhyme

To believe in love that’ll last forever and I

Don’t need a ploy or a body or bottle

To knit a good man with honor and still «how's your father»

And this «my»

This «I», this «self"will die

It’s not really mine

But I will show it beauty

While I have the hands and heart and lips and eyes

And mind

That knows time is only manmade

But while I am man

I won’t be wasting mine

We’re one love

And one strife

And I’m gonna have the time of my life

My life, it’s my life

Ik heb races gelopen

Recht als veters

Mijn linkerhand schrijft rijmpjes

Wanneer het helemaal verkeerd is in mijn gedachten

Mijn linker weet het niet

Waar mijn recht naartoe gaat

Of ziel uit het raam waait

Ego komt echter wel naar voren

Hoofd als driving range

Ik zeg dat ik kan veranderen

Het vertelt me ​​gewoon dat ik lieg

Kogels door mijn hersenen

Je zou moeten horen hoe

Ze schieten me neer als ik het probeer

Dit is dus waar je nu bent

Verloor je man en je grote huis

Je kunt dus twintig uur per dag aan je piano zitten

En schrijf duizend woorden uit angst dat je niets te zeggen hebt

Maar ik wil wat halen

Veel plezier nu ik nog jong ben

Shotgun in de oude vleeszak vanavond

Huil erom, ik ga de tijd van je leven hebben

Jouw leven, jouw leven

Hubris raakt me kwijt

Slaap en ware liefde sijpelt door

Door de scheuren in de muren

Er staat dat ik te ver heen ben

De Rubicon overgestoken

Op weg naar het bal

Dit is waar je nu bent

Epsomzout in de badkuip

Omdat die wandeling van zeven uur je koud liet

En de Tums werken niet, suikerspin braakt in de kom

En de nacht zit

Op het water als een olievlek

Rond het eiland zijn borsten nog steeds hoog opgezwollen

Over brandende longen.

Heb je de tijd van mijn leven gehad?

Mijn leven, mijn leven

En ik zei

Laat me alsjeblieft niet alleen

Ik ben high en vul mijn jonge longen

Opgesloten in mijn nieuwe auto

Laat me alsjeblieft niet alleen

Ik ben high, telefoons en engelen

Stuur me een nieuw hart

En dit is waar ik nu ben

Op mijn knieën op de achterste rij

Liefde antropomorfiseren

Dat is wie is wat ik altijd heb geweten

Dus mijn linker kan

Houd handhanden vast met mijn rechts en

Schiet eerst dwarsdoorsneden omhoog

In het plafond van de schepping en het openbreken en god vinden

Wie zal zeggen dat ik geen slim rijm nodig heb

Om te geloven in liefde die voor altijd zal duren en ik

Geen truc of lijk of fles nodig

Om een ​​goede man met eer te breien en toch «hoe gaat het met je vader»

En deze "mijn"

Dit «ik», dit «zelf" zal sterven

Het is niet echt van mij

Maar ik zal het schoonheid laten zien

Terwijl ik de handen en het hart en de lippen en de ogen heb

en denk eraan

Die weet dat tijd alleen door de mens is gemaakt

Maar terwijl ik een man ben

Ik zal de mijne niet verspillen

We zijn één liefde

En één strijd

En ik ga de tijd van mijn leven hebben

Mijn leven, het is mijn leven