All Through the Night - Anna Nalick

He loves the dawn

But I am the night

And I bet he wants

Something beautiful, simple and bright

But I think too much

I love like I’m dying

And I come and go like the moon, like the moon

My face shows when I’m lying

And I may not burn like some

I’ll bathe him in silver light

And when the sunset comes

I’ll be loving him, loving him all through the night

There was a time

Many in fact

They called me sunshine

But only my mother knows that

A kiss on his shoulder

His chest and his hands

And he talks so funny

So I’d kiss his mouth and be sunshine again, but just for him

And I may not burn like some

I’ll bathe him in silver light

And when the sunset comes

I’ll be loving him, loving him all through the night

And oh his laughter

I still hear it thirty midnights after

But I just can’t confess

Oh I know I’m in over my head

And I know he knows that I know he knows

That he is the sun, but I am the moon

Hung like a ghost in the sky when it’s day and he’s lighting me too

But he is no fool, he’s sees I’m a mess

So I’ll blame these unsteady hands on the wine when we dance, nonetheless

And I’ll never burn like some

But I’ll let him shine so bright

He’ll know when morning comes

I’ve been loving him, loving him all through the night

All through the night, all through the night

Hij houdt van de dageraad

Maar ik ben de nacht

En ik wed dat hij wil

Iets moois, eenvoudigs en helders

Maar ik denk te veel

Ik heb lief alsof ik doodga

En ik kom en ga zoals de maan, zoals de maan

Mijn gezicht laat zien wanneer ik lieg

En ik zal misschien niet branden zoals sommigen

Ik zal hem baden in zilverlicht

En als de zonsondergang komt

Ik zal van hem houden, de hele nacht van hem houden

Er was een tijd

Veel in feite

Ze noemden me zonneschijn

Maar alleen mijn moeder weet dat

Een kus op zijn schouder

Zijn borst en zijn handen

En hij praat zo grappig

Dus ik zou zijn mond kussen en weer zonneschijn hebben, maar alleen voor hem

En ik zal misschien niet branden zoals sommigen

Ik zal hem baden in zilverlicht

En als de zonsondergang komt

Ik zal van hem houden, de hele nacht van hem houden

En oh zijn lach

Ik hoor het nog steeds om dertig uur 's nachts

Maar ik kan het gewoon niet bekennen

Oh, ik weet dat ik tot over mijn oren in zit

En ik weet dat hij weet dat ik weet dat hij het weet

Dat hij de zon is, maar ik de maan

Hing als een spook in de lucht als het dag is en hij verlicht mij ook

Maar hij is niet gek, hij ziet dat ik een puinhoop ben

Dus ik geef deze onvaste handen de schuld aan de wijn als we dansen, toch

En ik zal nooit branden zoals sommigen

Maar ik laat hem zo helder schijnen

Hij zal weten wanneer de ochtend komt

Ik heb van hem gehouden, de hele nacht van hem gehouden

De hele nacht, de hele nacht door