Momento! - Andreas Vollenweider, Дживан Гаспарян

tu silueta va caminando

con el alma triste y dormida

ya la aurora no es nada nuevo

pa tus ojos grandes y pa tu frente

ya el cielo y sus estrellas

se quedaron mudos lejanos

y muertos a tu mente ajena

nos hablaron una vez cuando niños

cuando la vida se muestra entera

que el futuro que cuando grandes hay murieron ya los momentos s

sembrando a si su semilla y tuvimos miedo temblamos y en eso se nos fue la vida

cada uno aferrado a sus dioses

producto de toda una historia

los modelan y los destrullen y segun eso ordenan sus vidas

en la frente le ponen monedas de sus largas manos les cuelgan candados letreros

y rejas

je silhouet loopt

met een droevige en slapende ziel

de dageraad is niets nieuws

voor je grote ogen en voor je voorhoofd

al de lucht en zijn sterren

ze waren stil ver weg

en dood voor je vreemde geest

ze spraken ooit met ons als kinderen

wanneer het leven zichzelf heel laat zien

dat de toekomst die wanneer er grote zijn stierf en de momenten zijn

het zaaien van zijn zaad en we waren bang dat we beefden en dat ons leven voorbij was

ieder klampt zich vast aan hun goden

product van een heel verhaal

ze modelleren ze en vernietigen ze en volgens dat ordenen ze hun leven

op zijn voorhoofd zetten ze munten uit zijn lange handen ze hangen hangsloten aan hen borden

en bars