Paperthin Hymn - Anberlin

When your only friends are hotel rooms

Hands are distant lullabies

If I could turn around I would tonight

These roads never seemed so long

Since your paper heart stopped beating

Leaving me suddenly alone

Will daybreak ever come?

Who’s gonna call on Sunday morning?

Who’s gonna drive you home?

I just want one more chance

To put my arms in fragile hands

I thought you said forever (Over and over)

A sleepless night becomes bitter oblivion

These thoughts run through my head (Over and over)

Complaints of violins become my only friends

August evenings

Bring solemn warnings to remember

To kiss the ones you love goodnight

You never know what temporal days may bring

Laugh, love, live free, and sing

When life is in discord

Praise ye the Lord

Who’s gonna call on Sunday morning?

Who’s gonna drive you home?

I just want one more chance

To put my arms in fragile hands

I thought you said forever (Over and over)

A sleepless night becomes bitter oblivion

These thoughts run through my head (Over and over)

Complaints of violins become my only friends

Friends

Woah (Woah)

(I thought you said forever) Over and over

A sleepless night becomes bitter oblivion

These thoughts run through my head (Over and over)

Complaints of violins become my only friends

I thought you said forever (Over and over)

(And over and over)

These thoughts run through my head

Wanneer je enige vrienden hotelkamers zijn

Handen zijn verre slaapliedjes

Als ik me kon omdraaien, zou ik vanavond

Deze wegen leken nog nooit zo lang

Sinds je papieren hart stopte met kloppen

Mij ​​plotseling alleen latend

Zal de dageraad ooit komen?

Wie belt er op zondagochtend?

Wie brengt je naar huis?

Ik wil nog één kans

Om mijn armen in fragiele handen te leggen

Ik dacht dat je voor altijd zei (steeds opnieuw)

Een slapeloze nacht wordt bittere vergetelheid

Deze gedachten gaan door mijn hoofd (steeds opnieuw)

Klachten van violen worden mijn enige vrienden

Augustus avonden

Breng plechtige waarschuwingen om te onthouden

Om degenen van wie je houdt welterusten te kussen

Je weet nooit wat tijdelijke dagen kunnen brengen

Lach, heb lief, leef vrij en zing

Wanneer het leven onenigheid is

Prijst de Heer

Wie belt er op zondagochtend?

Wie brengt je naar huis?

Ik wil nog één kans

Om mijn armen in fragiele handen te leggen

Ik dacht dat je voor altijd zei (steeds opnieuw)

Een slapeloze nacht wordt bittere vergetelheid

Deze gedachten gaan door mijn hoofd (steeds opnieuw)

Klachten van violen worden mijn enige vrienden

Vrienden

Wauw (Wauw)

(Ik dacht dat je voor altijd zei) Keer op keer

Een slapeloze nacht wordt bittere vergetelheid

Deze gedachten gaan door mijn hoofd (steeds opnieuw)

Klachten van violen worden mijn enige vrienden

Ik dacht dat je voor altijd zei (steeds opnieuw)

(En steeds weer)

Deze gedachten gaan door mijn hoofd