Clouds - Anabioz

This is the song

About dark sea deeps

That hide mysteries

In their depths

The sea expanse so calm and silence

But so much remains at silty bottom

About the sky, reflect sea azure

The seagulls are flying there like white arrows

They sitting for rest at rocks and mutchs

Before continuation their rapid way.

Oh darkclouds, your run is so light

The man is depends from your caprice

Will you huddle together, spill with a rain

And rise a destructive storm?

They challenged out no once and no twice

But lot of mad men disappear at the bottom

The ships fly, like seagulls over the sea

But a lot of them go down far from the land

The great power sleeps at the deep

There are sea gods that doze at the bottom

Tones of water above their heads

Until nobody disturb their peace

Oh seagods, guardians of the waves

Does human ships disturb your peace?

Maybe that you in terrible anger

Sink bark with one gesture.

The ship run into the sharp rocks and lightning

Flash at the sky like a blaze

It’s light out the triumphantly face

And the dying scream fade in the night.

The sea water is gurgling in my lungs

And strange ships go far away

This is the end;

I’m going down

And clouds fly over the sea.

Dit is het liedje

Over donkere zeebodems

Die mysteries verbergen

In hun diepten

De uitgestrektheid van de zee zo kalm en stil

Maar er blijft nog zoveel op de slibbodem

Over de lucht, reflecteer de azuurblauwe zee

De meeuwen vliegen daar als witte pijlen

Ze zitten om te rusten bij rotsen en mutchs

Voordat ze hun snelle weg vervolgen.

Oh donkere wolken, je run is zo licht

De man is afhankelijk van je gril

Zullen jullie bij elkaar kruipen, morsen met een regen?

En een vernietigende storm opsteken?

Ze daagden niet één keer en niet twee keer uit

Maar veel gekke mannen verdwijnen aan de onderkant

De schepen vliegen als zeemeeuwen over de zee

Maar veel van hen gaan ver van het land af

De grote kracht slaapt in de diepte

Er zijn zeegoden die op de bodem dommelen

Tonen van water boven hun hoofd

Totdat niemand hun rust verstoort

Oh zeegoden, bewakers van de golven

Verstoorten menselijke schepen uw vrede?

Misschien dat je in vreselijke woede bent?

Zink schors met één gebaar.

Het schip loopt tegen de scherpe rotsen en bliksem aan

Flits naar de lucht als een vuurzee

Het is licht uit het triomfantelijke gezicht

En de stervende schreeuw vervaagt in de nacht.

Het zeewater borrelt in mijn longen

En vreemde schepen gaan ver weg

Dit is het einde;

Ik ga naar beneden

En wolken vliegen over de zee.