Elysian Gold - Amplifier

What was held by these weary hands that have been harvesting

Where brave souls grew tall in endless fields of gold that whispered in the

breeze

Hallowed were thy birds in trees.

We marvelled at the skies

With wonder in our eyes and summer’s butterflies

Enchanted in each gilded August.

Embraced where swallows chased the sun

They wove a complex fugue where wild flowers bloomed only in your name

Where no two days were quite the same.

But if you close your eyes the past is

never lost

Well I would hold your hand when you are vulnerable and alone

And wherever dangers roam, I would keep you safe from harm

Through those valleys of shadows, beyond lagoons of pink flamingoes

Beyond rainbows we became, where music falls as rain

It falls to ease the pain where memories remain

Upon a kiss of tenderness.

Into the skies from out of each abyss

Ascending to the depths of purest azure bliss

Where we would never have to say goodbye

And there would never be a tear to cry

Where I would be with you forever at your side

Where I would be with you until the end of time

Until the end of time.

Until the end of time

Wat werd er vastgehouden door deze vermoeide handen die aan het oogsten waren?

Waar dappere zielen groot werden in eindeloze velden van goud die fluisterden in de

briesje

Geheiligd waren uw vogels in bomen.

We verwonderden ons over de lucht

Met verwondering in onze ogen en zomervlinders

Betoverd in elke vergulde augustus.

Omarmd waar zwaluwen de zon achtervolgden

Ze weefden een complexe fuga waarin wilde bloemen alleen in jouw naam bloeiden

Waar geen twee dagen hetzelfde waren.

Maar als je je ogen sluit, is het verleden

nooit verloren

Nou, ik zou je hand vasthouden als je kwetsbaar en alleen bent

En waar gevaren rondzwerven, ik zou je beschermen tegen schade

Door die valleien van schaduwen, voorbij lagunes van roze flamingo's

Voorbij regenbogen werden we, waar muziek valt als regen

Het valt om de pijn te verzachten waar herinneringen blijven

Op een kus van tederheid.

De lucht in vanuit elke afgrond

Oplopend naar de diepten van de puurste azuurblauwe gelukzaligheid

Waar we nooit afscheid hoeven te nemen

En er zou nooit een traan zijn om te huilen

Waar ik voor altijd bij je zou zijn aan je zijde

Waar ik tot het einde van de tijd bij je zou zijn

Tot het einde der tijden.

Tot het einde van de tijd