Au Crépuscule De Nos Rêves - Amesoeurs

Agonisent péniblement à terre

L’un après l’autre, mes rêves piétinés

L’espoir m’a trahi et je reste là, halluciné

Avec sur la face l’expression du renoncement

J’ai pris ton mal, l’ai laissé me ternir

Dévorant ma fraîcheur toujours un peu plus

Plus de surprises à présent, aucunes;

Et le temps s'échappe sans que rien ne change

Je serre le poing, j’aimerais hurler

Briser cette glace à l’intérieur de moi

Qui stagne, m’engourdit, m’empêche de sentir

Tant de jours incolores…

Que reste t’il?

Tu étais tout pour moi

Juste ton absence qui m’insupporte

Des promesses non tenues

Et mes souvernirs assassins

Sterven pijnlijk op de grond

De een na de ander, mijn vertrapte dromen

Hoop heeft me verraden en ik sta daar te hallucineren

Met op het gezicht de uitdrukking van verzaking

Ik nam je pijn, laat het me bezoedelen

Mijn versheid verslinden altijd een beetje meer

Geen verrassingen meer nu, geen;

En de tijd glijdt weg zonder dat er iets verandert

Ik bal mijn vuist, ik zou willen schreeuwen

Breek dit ijs in mij

Dat stagneert, verdooft me, verhindert me te voelen

Zoveel kleurloze dagen...

Wat is er over?

Je was alles voor mij

Alleen je afwezigheid die me stoort

Niet-nagekomen beloften

En mijn moordende herinneringen