Cold Emptiness - Amederia

Having forgotten about autumn we rush into winter and get drown in cold

emptiness,

having closed the hand over the warmth of our souls.

for a moment we recall (call in mind) the scraps of lies and bitterness of loss.

and death then has taken our souls

and we have understood there is no way back…

why can’t we get nor in paradise nor in hell???

that’s because we are the other ones

we are ghosts, running into the darkness …

They remember only the night and the road.

And ahead — ahead is only death…

And no, that’s not frightening, that’s not the end of the jorney

There’s no need to cry, this won’t help,

Because the tears are the moans of the soul, that will kill you soon…

But the life could be so beautiful,

Could be as sweet as taste of blood for a vampire,

But we have choosen our way ourselves, and again and again we follow the road

into the night

And once again, having forgotten about autumn and winter, we get drowned into

the darkness of the ages

(Merci à Ahmed pour cettes paroles)

We zijn de herfst vergeten en rennen de winter in en verdrinken in de kou

leegte,

de hand hebben gesloten voor de warmte van onze ziel.

voor een moment herinneren we ons (herinneren ons) de flarden van leugens en bitterheid van verlies.

en de dood heeft dan onze zielen genomen

en we hebben begrepen dat er geen weg terug is...

waarom kunnen we niet in het paradijs of in de hel komen???

dat komt omdat wij de anderen zijn

we zijn geesten die de duisternis in rennen...

Ze herinneren zich alleen de nacht en de weg.

En vooruit — vooruit is alleen de dood...

En nee, dat is niet beangstigend, dat is niet het einde van de jorney

Het is niet nodig om te huilen, dit helpt niet,

Omdat de tranen het gekreun van de ziel zijn, zal dat je snel doden ...

Maar het leven kan zo mooi zijn,

Kan zo zoet zijn als de smaak van bloed voor een vampier,

Maar we hebben zelf onze weg gekozen, en steeds weer volgen we de weg

in de nacht

En nogmaals, als we de herfst en winter vergeten zijn, verdrinken we in

de duisternis van de eeuwen

(Merci à Ahmed pour cettes paroles)