And so I... - Amederia

And I am full of hatred

That’s why I couldn’t finish up my way

And Flowers won’t grow above my grave

And ravens won’t fly above us.

I will keep living and my body eaten by worms

Will suddenly find peace

And I will run into the darkness

Waving my arms for bliss

I’m tired, I am living

Why does our fate offend us?

Destroying our life?

A drowns our ship of happiness

And puts us into the boat of sadness

No one can understand our fate

At gives us something and something take instead

Again it sends us far away

And we are sad, our soul is suffering

A dream breaks our hearts

Fate won’t let us realize it Even the Sun doesn’t save us Our boat is coming to the port

There the angel is awaiting us And this our life is flying

Leaving only black ashes

En ik zit vol haat

Daarom kon ik mijn weg niet afmaken

En bloemen groeien niet boven mijn graf

En raven zullen niet boven ons vliegen.

Ik zal blijven leven en mijn lichaam opgegeten door wormen

Zal plotseling rust vinden

En ik zal de duisternis in rennen

Met mijn armen zwaaien voor gelukzaligheid

Ik ben moe, ik leef

Waarom beledigt ons lot ons?

Ons leven verwoesten?

A verdrinkt ons schip van geluk

En zet ons in de boot van verdriet

Niemand kan ons lot begrijpen

At geeft ons iets en iets neemt in plaats daarvan

Nogmaals, het stuurt ons ver weg

En we zijn verdrietig, onze ziel lijdt

Een droom breekt ons hart

Het lot laat ons het niet beseffen Zelfs de zon redt ons niet Onze boot komt naar de haven

Daar wacht de engel op ons En dit is ons leven dat vliegt

Laat alleen zwarte as achter