Elapsed Euphoria - Amarante

The sunset lured us in with its orange glare

Eyes blind, senses on fire, we threw our tired bodies into the ocean, head first

Master was gone, and we were free

Floating, the current threw our limbs together, beat the air out of our lungs

Arms tightened, tumble became embrace;

light passed between us

Locked in contentment, we hadn’t noticed that day had quickly become night

That the waves had begun to knock harder against us, telling us to get out

But it seemed we could float forever, that fresh air would always be just above

Ready to receive thirsty souls

Then, I felt my ankle catch on a rock;

it pulled me down, and I bled into the

water

Tugging and pulling, I tried to break free

But I knew it was impossible;

I would have to fall

And so I did

De zonsondergang lokte ons naar binnen met zijn oranje schittering

Ogen blind, zintuigen in vuur en vlam, we gooiden onze vermoeide lichamen in de oceaan, hoofd eerst

Meester was weg en we waren vrij

Drijvend, de stroming gooide onze ledematen tegen elkaar, sloeg de lucht uit onze longen

Armen gespannen, tuimelen werd omhelzing;

licht viel tussen ons

Opgesloten in tevredenheid, hadden we niet gemerkt dat de dag snel nacht was geworden

Dat de golven harder tegen ons begonnen te slaan en ons vertelden om eruit te komen

Maar het leek alsof we voor altijd konden drijven, die frisse lucht zou altijd net boven zijn

Klaar om dorstige zielen te ontvangen

Toen voelde ik mijn enkel haken op een rots;

het trok me naar beneden, en ik bloedde in de

water

Trekken en trekken, ik probeerde me los te maken

Maar ik wist dat het onmogelijk was;

Ik zou moeten vallen

En dat deed ik ook