Cellophane - Amanda Ghost

Nobody moves me

I’ve been through this life

with no place that I can call my own

Thinking above me I never seem to find anybody that can feel like home

and I try and I try and I try

chorus

funny how it feels

when there’s nothing to say

trapped with my ideals

I can’t contain

I’m wrapped in cellophane

I’m wrapped in cellophane

I’m wrapped in cellophane

And it knows my know name

nobody told me obsessive needs were always following me around

and you can’t ignore me look at my face and then tell me my place in town

and he’s in and she’s in and he’s in and she’s in repeat chorus

and I try and I try

and he’s in and she’s in and he’s in and she’s in repeat chorus

Niemand beweegt me

Ik heb dit leven meegemaakt

met geen plaats die ik de mijne kan noemen

Als ik boven mij denk, lijk ik nooit iemand te vinden die zich thuis kan voelen

en ik probeer en ik probeer en ik probeer

Refrein

grappig hoe het voelt

als er niets te zeggen is

gevangen met mijn idealen

ik kan niet bevatten

Ik ben gewikkeld in cellofaan

Ik ben gewikkeld in cellofaan

Ik ben gewikkeld in cellofaan

En het kent mijn bekende naam

niemand heeft me verteld dat obsessieve behoeften me altijd achtervolgden

en je kunt me niet negeren kijk naar mijn gezicht en vertel me dan mijn plaats in de stad

en hij is in en zij is in en hij is in en zij is in refrein

en ik probeer en ik probeer

en hij is in en zij is in en hij is in en zij is in refrein